Artearen Historia Euskal Herrian
Euskal Herriko lurraldetan garai honetako lehen ekoizpen arkitektoniko adierazgarrienak eraikin megalitikoak izan ziren, bai kopuruagatik eta barietateagatik -trikuharriak, harrespilak eta menhirrak- bai denboran tarte luzea iraun zutelako -Metalen Aroan horrelako adierazpenek egiten jarraitu egin zuten- baita aldez aurretik finkatutako espazioaren kontzeptu baten arabera eraikitako lehen eraikin arkitektonikoak izan zirelako, eta haien diseinuak xede praktikoari baino xede sinbolikoari erantzuten diotelako.
Ez da erraza eskulturari buruz hitz egitea garai ez historikoetan eta historiko batzuetan. Eskulturaren kontzeptu modernoa Errenazimentuan sortutakoa da, ordura arte, hiru dimentsioko arte lanak tekniken arabera sailkatzen baitziren. Adibidez, galdaketa eta zizelatua bi zeregin ezberdinak zirenez, ez zuten elkarren arteko harreman handirik, batez ere kontzeptu orokorretan. Sarritan hiru dimentsioen kontzeptu bera ere, zalantzazkoa da bolumena duten arte objektuetan, eta bi dimentsioen lege edo abiapuntuetatik sortutako objektuak besterik ez dira izaten.
Gora behera handiko historia da pinturarena Euskal Herrian. Paleolitoko aztarnen ugaritasuna eta kalitatea eta Aro Garaikideko egoera oparoaren artean, garai ahulagoak tartekatzen dira egoera ekonomiko eta sozial eskasagoei lotuta. Hala ere, salbuespenak salbuespen, Euskal Herria ez zen izan pintore handien lurraldea, inguruko lurraldeen egoera ekonomiko aberatsagoarekin alderatzen badugu behintzat. Horrela, batez ere XV. mendetik aurrera Europako pinturak aukeratu zuen euskarri eramangarriari esker, arte zentro nagusietatik ekarritako pintura edo koadro asko ditugu Euskal Herriko elizetan edo museotan gordeta.
Parte hartu! Bidali zure artikulua