Karlos Zaragozako errebaletara iritsi zenean beste egoera batekin topatu zen. Al- Husain, hiriko jabeak, Suleiman ibn al- Arabirek errege frankoekin egindako hitzarmenak arbuiatu zituen, Zaragozan bere burua itxi zuen eta kosta ahala kosta defendatzeko prestatu zen. Karlomagnok, egunak eta egunak irauten duen, hiriburuaren setiora behartua ikusten du bere burua, eta motela eta etsigarria bihurtzen da. Asteak igarotzen dira eta setioak ez du aurrera egiten. Defentsa ausarta da. Kronikari frankoek diotenez, Karlos egoera hain nahasian zegoelarik, Akisgranetik mezulari bat iritsi zitzaion berri lazgarriarekin, saxoiak, matxinatuta, inguru hartako gudarosteak suntsitu dituztela. Baina ez dira falta beste kronikari objektiboagoak berri hori Auxerren jaso zuela diotenak: “Ad Autisiodorum civitatem : Auxerre hirian (Regii Urtekariak). Agian aitaturiko berriagatik, agian buruzagi musulmanek engainatu eta iruzur egin diotelako, ziurra zera da, orain Pirinioetako alde honetan dagoela eta inorez ezin dela fidatu. Ibn al Arabi eta Abu Thawr susmagarriak bihurtu dira eta gainera baskoiak asaldatuak daude duela gutxiko bere dukearen aurkako ekintza militarrengatik. Haserretua eta suminduta setioa kentzea agintzen du. Karlos Frantziara joateko prestatzen ari da. Baino, nondik? Erregetxo musulmanak salatzen ditu Paderbornen emandako hitza ez dutelako bete eta kalte-ordaina dirutan eskatzen die eta berma gatibuetan. Hauen artean Bartzelona eta Girona hiriak menderatzen zituen Suleiman ibn al-Arabi ber-bera eraman zuen. Metzeko kronikariak “Zaragoza inguraturik, sarrazenoak, beldurturik, gatibuak eman zizkioten eta sekulako urre pila” idatzi zuen. Bertan behera uzteko ideiak- komentatzen du Abadalek- ekimenaren porrot politikoa onartzea adierazten zuen. Bidezkoa da Zaragozako erresistentzia militarrak baino zergati konplexuagoak bultzatu zutela pentsatzea. Egia da garaiko teknika militarrarentzat gotortutako hiri bat era bortitzean erasotzea, ezinezkoa ez bazen ere, zaila eta neketsua zela. Ohiko usadioa hitzartutako etsipenak edo barruko laguntzarekin lortutakoak ziren. Litekeena da Karlomagnok lehen irtenbidea lortzen saiatu izana porrotean amaitu zuten eztabaiden bidez (Coloquios… 56 orria). Lau hilabete zeraman armada frankoak Frantziatik kanpora. 778 urteko Bazkoa apirilaren erdialdean izan zen eta Karlosek bere emaztearekin Chasseneuilen pasa zuen. Urte bereko abuztuko erdialdean itzuli zen. Egunero 25 km egiten zituela kalkulatuz, zenbat egun iraun zuen, ba, Zaragozako setioak?