Probintziarako birlandaketa. Gorosabelek dio beste alde bat, ez hain larria, beste mota batekoa izan arren, aurrerago gertatu zela. "1693an, zakuetako alkatetzako zaindariek Mendeloko zubian diru kopuru jakin bat salatu zuten, Donostiatik zetorren Hondarribia izeneko zorroa. Ondorioz, hiri hartako alkateek, bertako hamar eta sei bizilagunekin batera, hurrengo goizean aurkeztu ziren Irungo aduana-etxean, eta bertan atxilotu zuten zaku-alkatea, oraindik altxatu gabe zegoena. Indar-aparatu horrekin Hondarribiko Kontzeju-etxea zelarik, kargu batzuk egin zizkioten, eta kasu batean emakume batek atxilotu egin zuen, epailea zela-eta; atxilotuta utzi zituen azalpenak. Probintzia, hau da, zakuetako alkateak gertaeraren berri eman zuenak, D lizentziadunari Batzordea eman zion, aztertzeko. Juan de Larreta. Hau tokian aurkeztu zen: dagokion espediente judiziala osatu zuen: eta lekukoei buruz jasotako informazioaren emaitza ikusita, Foru Aldundiak erabaki zuen zuzenean zuzentzea Hondarribia osatzen zuten hiru subjektuak, errudunagoak zirelako. Hori betetzeko, mandatari bat bidali zen, eta hark errekerimendua egingo die Diputazioaren aurrean bere ordezkotza egin zezaten. Haiek, ordea, korporazio honen deiari uko egiteaz gain, batzorde hori eraman zuen subjektua kartzelan sartu zuten, bortizki haren bulegoa kenduz. Horrekin oraindik gustura ez zeudenez, Diputazioak gutun bat idatzi zuen, desegokien eta oraindik mehatxuenen arabera. Hain kalifikaezina zen probintzia iraindu ondoren, erregeari eta haren kontseiluari eman zion gertaeraren berri; izan ere, erregeak eta haren kontseiluak, urte bereko apirilaren 15ean emandako benetako horniduragatik, atxilotutako Hondarribiarrek atxilotutako mandatua berehala eman zuen. Hala, hiriko alkateak hamabost eguneko epean kortean pertsonalki agertzeko agindu zuen, eta hura egiaztatuta, eta haiek zenbait poz emanda, besterik gabe amaitu zen gorabehera zaratatsu hori."