Donostiarrak hiru erabili zituen: Francisco de Loyola, ihesalditik soldadu plaza esertzeraino Txilen. Alonso Díaz Ramírez de Guzmán izan zen errukarriena, Txilen adoptatu zuena eta bere sexu eta nortasunaren aurkikuntzara arte lagundu ziona. Azkenean, Antonio de Erauso, hil zen arte.
