Pedro del Vallek, "Erromesak", 1626ko uztailaren 11n Erroman datatutako bere XVII. eskutitzean, Memorien frantziar editoreak 1894an erreproduzitua, honela deskribatzen dio bere lagun Mario Schipanori: "35 edo 40 urte inguruko dontzeila da. Haren ospea Ekialdeko Indian iritsi zitzaidan. Aita Rodrigo de San Miguelek, bere herrikideak, gidatu ninduen. Dama eta zaldun askorekin harremanetan jarri dut gero, eta haien elkarrizketa da gehien gustatzen zaiona. Francisco Crescentio margolari onak erretratatu du. Gerri altu eta sendoa, itxura maskulinoa duena, ez du neskato batek baino bular handiagorik. Esan zidan ez dakit zer erremedio erabili zuela desagerrarazteko. Italiar batek eman zion, nik uste; ondorioa mingarria izan zen, baina gogoz kontra.
Aurpegiz ez da oso itsusia, baina urteen poderioz nahiko ajatua. Eunuko baten itxura du emakume batena baino gehiago. Gizonez janzten da, espainiar erara; ezpata bizitza bezain kementsu darama, eta burua beheraxeago eta sorbaldetan sartuta, altuegiak baitira. Azken batean, soldadu baten itxura bizargabea du kortesano galai batena baino gehiago. Bere eskuak bakarrik egin lezake zalantza bere sexuaz, betea eta mamitsua delako, sendoa eta indartsua den arren, eta ademanak, oraindik ere, batzuetan, femenino-kutsua duelako". Gure Katheline izan behar zuen Erromarako bidaian. Urte batzuk geroago, Errenteriako Nicomedes kaputxinoak ikusi zuen, Mexikora zeraman arropa eramaten zionean. Esan duenez, "gizon-ohituran zebilen", "ezpata eta daga zilarrezko goarnizioekin zekartzan, eta fraideari iruditu zitzaion orduan 50 urtekoa bezalakoa izango zela, eta gorpuzkera onekoa zela, ez haragi gutxikoa, trigueño kolorekoa, biboteko iletxo gutxi batzuekin".