Aurrezki Kutxei, edo zehatzago esateko, hasierako kutxetako kudeatzaileei herri mailarekiko agertu zuten jarrera kritikatu zaie. Helburu ezkutua izatea, gizarte iraultza ekiditea eta beste aldarrikatutako bat, langileen gizarte-baldintzak hobetzea aurpegiratu zaie. Helburu bi horiek bat etorri zitezkeen eta egitez hainbat alditan horrela jardun zuten. Gainera, maite-damuzko ekimen osoa ez zen arren, beldur-damurakoa bai izan zen, herritarrik gehienaren bizitza maila urria onartzean, eta bere arrakastak adierazten digu herritarrengandik ondo onartua izan zena. Garrantzi handiagoa duen beste gaitzespenik ere badago: Maila popularren eta erdi mailakoen aurrezkiez egin zuten ustiaketa, Administrazio Kontseiluak zelako non eta zertan inbertitu behar ziren erabakitzen zuena, sarritan euren izate altruista eta filantropikoa nolabait zalantzan geldituz. Foucault "a través de las cajas de ahorro y de las cooperativas de asistencia, etc., que permiten drenar las economías de los obreros y controlar la manera en que son utilizadas", maila proletarioen dirua fiskalizatzeko enpresarien, merkatarien eta agintarien konploten bat zegoenaren ustean izan zen, langileek eurenak ziren aurrezkiak nahi zituzten gauzetan, bai lan-greba uneetan edota herriko jaietan ere, xahutzeko eragozpenak jartzen zizkietelako. (Foucault, 1995: 131).