Montreal, 1976. Pobrea izan bazen Municheko emanaldia, ez zen askoz hobea izan Montrealekoa, nahiz eta parte-hartzaile kopurua 10 izatera iritsi zen, bai eta Emilio Guruceta futbol-arbitroa eta Iñaki Eguíbar arraun-epaileak eta Juan José Garayalde txirrindulari-epaileak ere. Ramón Cid atleta bakarrak zorte txarra izan zuen; izan ere, lehen saiakeran 16 metroak gainditu ondoren eta eskatutako 16,30 metroak gaindituko zituela uste zenean, bi jauzi egin zituen nulu, eta agur triste eta prezipitatu bat esan zuen. Belak sailkapenik onena eskaini zion José Benavidesi, «flying dutchman» klaseko zazpigarrenari, nahiz eta Abascal kantabriarra izan tripulazioan pisu espezifiko handiena zuena. Tiro olinpikoan, Esteban Azkuek bederatzigarren postua kendu zion hobian, harengandik gehiago espero baitzen. Eta txirrindularitzako ibilbideko iraupen-proban, sailkapenak ez ziren diskrezio gris batetik pasatu: 32. Rafael Ladrón de Guevara eta 33. Juan José Moral. Paulino Martínez erretiratu zen. Taldeko kirolei dagokienez: Alberto Carrerak eta Agustín Churrucak leku batean hobetu zuten Munichen emanaldia, Espainia seigarrena izan baitzen. Eta, azkenik, futbolean, beste hainbeste partidatan bi porrotekin (1-2, Brasilen aurrean, eta 0-1, Alemania Demokratikoaren aurrean, gero txapelduna), Santiago Idígorasek berdin-berdin zorabiatu zituen brasildar guztiak, eta Luis Arconadak, 21 urte besterik ez zituela, nazioarteko esperientzia luzearen oinarriak finkatu zituen, gutxienez.