Nafarroako esku-hartzea Gaskonian (1192). Berengela eta Rikardo Lehoi-Bihotzaren ezkontzarekin, Leon, orain, mugakide zuen aliatu batekin ikusten zen. Gaskonia Frantzia eta Nafarroaren artean tartekatzen zen orduan, Ingalaterrako erregearen jaurerriaren pean. Iruñeko erresumak aspalditik ez zuen Frantziarekin mugarik jartzen, Gaskoina eta Akitania baitzeuden tartean, Ingalaterraren subiranotasunaren pean. Frantziako Felipe Augusto, gertaeretan nahasturik, umiliaturik eta herratsu zegoen. Bitartean, Leopoldo Austriakoa dukeak Vienan preso hartu zuen Ricardo, eta 1194ko abenduaren 21etik otsailaren 4ra arte atxiki zuen. Egoera horretan Akitaniako eta Gaskoniako lurrak aginterik gabe eta Frantziako erregearen ofentsibaren arriskupean geratzen dira. Baina ez zen horrela izan; izan ere, Antso Azkarra printze nafarra, orain Ingalaterrako erregina den bere arreba Berenguelarekin Mesinara iritsia zena, Gaskonian sartzen da bere koinatuari laguntzera, zortziehun soldadurekin, egoera zailean, herrialdeko seneskala gaixo eta babesgabe zegoelako. Perigordeko kondea, Marca bizkondea eta Gaskoniako beste baroi asko baliatu dira horretaz. 1194ko maiatzean -dio Lacarrak- On Antso infantea Ricardo Corazón de Leoni laguntzen ikusten dugu Loches Frantziako erregearen aurka hartzen, eta ehun eta berrogeita hamar baleztarirekin Rancongo Godofredo eta Angulemako kondearen lurra suntsitzen du. Akitanian zegoen, aitaren heriotzaren berria iritsi zitzaionean.