Lehenik, kontrol politikaren kostuak, logistikoak eta pertsonalak, ikaragarri handiak dira. Bigarrenik, efektu latente gisa, migrazio klandestinoaren industria dakarte. Hirugarrenik, asiloa eskatzeko bideak saturatu egiten ditu. Laugarrenik, joan-etorriko migrazioen gutxitzea dakar, zeren legedia gogortuko denaren informazio berak automatikoki immigrazio irregularra azkartu eta egonkortu egiten du: "legedia gogortu edo harresiak (sinbolikoak eta, batez ere, fisikoak) eraiki aurretik barruan egon gaitezen", dio etorkingaiak. Boskarrenik, politika oso mugatzaileek lan eskaera legalki betetzeko aukera murriztu egiten dute.
Azkenik, immigrazio irregularra kontrolatzeko gobernuek eskainiriko lehentasunak mugimendu hauen erresonantzia haunditu egiten du. Estatu demokratikoei arazo larriak ekartzen dizkie immigrazio irregularrak, eta horren ondorioz erregularizazio prozesuei ekin behar izaten diete aldiro, lan premiak eta immigrazio irregularrak publikoki onartzen den baino lotura estuagoa izaten baitute.