Izena. Euskal Herria esaten zaio euskararen erabilerak mugatzen duen lurralde-multzoari, hau da, Nafarroa-Aragoi ekialdeko mugatik Santanderrekoa ez den mendebalderaino. Herrialde txiki honen mugak nahiko finko eta egonkor daude duela ia bi mila urtetik. Hau esaten dugu erromatarren garaian euskal herria ia ekialdeko Pirinio osoan zehar hedatzen zelako. Euskal Herria, Pays Basque, Vasconia, Pais Vasco-Navarro eta baita erabiltzen ez diren beste batzuk ere (Euskaria, etab.) kanpotik emandako izenak dira. Baina izen aldaera honek kontraste handia egiten du tradizioz jasotako beste izendapen erabilerarekin; alegia, gure lehen literatur inprimatuetatik (XVI. mendea) idatzita dagoen eta aldi berean oihartzun espiritual handia duen beste izendapen batekin: Euskalerria. Euskalerria euskaldunek barru-barrutik ikusten duten euskal lurra da, turismo- eta politika-interferentziarik gabe. Izen herrikoia da, ahozko inprobisazio poetikoetan, kantuetan, ohiko hizkeran eta gure literaturagileen euskarazko testuetan bizirik dagoena.