Eskolak

La Salle ikastetxea. Donostia

Ikastetxearen ezaugarriek, Bigarren Hezkuntzara zuzenduak, barnetegi baten mantentzeak eta, batez ere, irakasleriaren hazkundeak, jarduera berezi batzuek behar zituzten. Haietako bat, zentroaren identitateko keinuak mantentzera zuzenduta zegoen, beste batzuk jarduera ludikoak eta kirol ekintzak egitera, baina haiek guztiak "nacionalcatolicismoaren" menpe, nahiz eta lehenengo garaian leunagoa izan. Hasieran bidaiak eta txangoak oso arruntak ziren baina 60. hamarkadatatik ikasturte bidaia amaierak ohiko praktika izan ziren ikasle finalistentzat, azken ikasturtean zeudenentzat.

Udan kanpamenduak antolatzen zituzten eta jarduera haiek bi helburu zituzten: lehenengoa atsedena, baina bigarrena zehatzagoa zen, hau da, ikaslearen lan hezigarri eta integrala biziagotzea zen.

Kirol ekintzei dagokienez, lasalianotar Anaiei kirol jarduerak asko gustatu zitzaien eta, adibide bezala, 1955ean Ikastetxearen Olinpiada antolatu zuten. Olinpiada hartan bostehun baino ikasle gehiagok parte hartu zuten helduen eta ertainen klasekoek, zeintzuk patioa zuriz jantzita agertu ziren eta lasalianotar izarra egin zuten. Egun batzuk beranduago "Frente de Juventudes"-ek Donostiako futbol zelai batean erakusketa egitea eskatu zieten Anaiei. Jarduera hauek oso garrantzitsu eta ospetsuak izan ziren eta horren ondorioz 1958an, noiz kirol zelai batzuk inauguratu zirenean, Diozesiko Apezpikua, Gobernadore Militar Bikaina, Alkatea, Foru Aldundiko Presidentea, Diputatuak eta Zinegotziak joan ziren. Ordea, nahiz eta kirola Anaien gustukoa izan, futbola gorrotatzen zuten, "Historikoan" aipatzen zuten bezala: "fisikoki ikasleak bikain ateratzen dira. Kiroletako modalitate guztiak gure programan sartzen dira. Nolabait ikaslearen erabaki librea errespetatzen delako eta nolabait Espainian nagusitzen den futbolari buruzko obsesio horren kontra izateko".