Lehenengo hogei urtetan zehar "La Salle" Loiola izen ospetsua hartu zuen. Horretarako jardueran batzuk funtsezkoak izan ziren, hau da, barnetegia, matrikularen hazkundea edo eraikinaren zabalkuntza oso garrantzitsuak izan ziren. Batez ere, irakaskuntzaren alde giro on bat bilatzen zen, baina baita ere atmosfera familiar baten bila ibiltzen ziren. Testuinguru honetan, 1953an neurri garrantzitsu bat hartu zuten, Zinema Aretoa ireki zutenean. Honek, Zinema Aretoak arrakasta handia izan zuen, eta beste aldetik, beste zeregin bat betetzen zuen "horrekin, areto publikoetatik urruntzen ditugu eta giro eskolarraren barruan gelditzen ditugu". Baina zinemaren kontua alde batera utzita, "La Salleko" Anaiek beste jarduera batzuk antolatzen zituzten, esate baterako, kirol ekintzak. Mota guztien lehiaketak antolatzen zituzten, are eta gehiago, 1957an talde hipiko bat izan zuten.
Bestalde, 1951n Ikasle-ohi Elkartea sortu zen San Bernardo espiatuaren berreskuratzeko asmoarekin. Ordea, pentsatzen zuten baino jarduera gutxiago egin zuten, hau da, urtean behin asanblada bat antolatzen zuten eta besterik ez. Ikasle ohiak, bere ohorean zaurituak, Baionara bidai bat antolatu zuten 1966an urtean, baina joan baino lehen, San Bernardo-aren ikasle ohiekin beste bilera bat antolatu zuten eta, maiatzean, 200 lagun edo gehiago biltzea lortu zuten. Hurrengo urtean bi bazkari prestatu zituzten eta 1968an 450 lagun baino gehiago asanbladara joan ziren. 1969an talde lan bat antolatu zuten eta talde lan honek astero bilerak egiten zituen. Talde lanak zuzendaritza bat zeukan eta zuzendaritza honetan ikasle ohiek parte hartzen zuten, baina beste lagun bat zeukaten San Bernardo-tik etorrita. Elkarte honek proiektu asko zituen eta haien artean batzuk aukeratu zituzten: ikasle ohien fitxategi bat antolatzea, klub soziala bat sortzea, etxebizitza eraikuntza kooperatiba posiblea sortzea eta, batez ere, zeregin sozial bat egitea "La Salleko" ikasle ohien artean, zentozen lekutik zentozela.
Beranduago "desagertu ziren" eta 1972an jarduera pedagogiko batzuk antolatu zituzten, hau da, Elkarteak ikastaro batzuk antolatu zituen. Ikastaroaren izenburua ondorengoa zen: "Cursillos de Mentalización Lasaliana", zeini 40 lagunen bat joan ziren. Hurrengo urtean gurasoentzat ikastaro gehiago antolatu zituzten, "Familiaren Orientazioko Ikastaroak" ezkontzako erlazioei buruz eta seme-alaben heziketari buruz. Anaien iritziz ikastaro hauek oso ondo izan ziren gurasoei zirikatzeko eta hauek heziketaren arloan sartzeko, zentroetara hurbiltzeko eta hezitzaileei animatzeko, zeregin hau garrantzitsu eta garrantzi handikoa zelako.
"Lasaliano etxea" 1973an sortu zuten, hau da, sozietate gastronomika bat, lasalianotar familiari zuzenduta . Hasieran "Salletarrak" deitu zuten eta elkarte honek helburu batzuk zituen, horien artean, ikasle ohiak biltzea, ordea, denbora aurrera joan ahala,helburuek jatorrizko ideiak menperatzen zituzten. "Salletarrak" elkarteak lasaliano bizikidetasun ekitaldiak sortu zituen, "larunbata familiarra", esate baterako, Gurutz Gorriaren gazte talde bat, ikasle helduentzat sorospen ikastaroak, "paper bilketa"-ren jarduera (aldizkariak eta egunkariak etxez-etxe jasotzen zituzten eta biltzen zuten diruarekin ikasleen obra soziala eta kulturala ordaintzen zuten), Eguberriko zozketa helburu berberarekin, eta abar, baina haiek guztiak espiritu kristau nabarmenarekin.
Beste aldetik bisitak ugariak ziren. Batzuetan Anai Ikuskatzailea "La Salle" eskolatik agertzen zen, baina autoritate politikoak eta zibilak ere eskolatik agertu ziren. Beste herrialdeetako ikasleak ere, noiz behinka hurbiltzen ziren, esate baterako, 1960ean Frantziatik, Lille eskolatik 30 ikasle joan ziren eskolara. Ikasle haiek bi helburu zituzten: gaztelaniaz ikastea eta, batez ere, uda Donostia pasatzen.
1976 urtean gurasoentzat jarduera asko antolatu zituzten, Gurasoen Elkarteak antolatuta. Ikasturte hartan eta hurrengoetan ondorengo gaiak ezarri zituzten: seme-alabek galdetzen dute; gurasoen adibideen balioa: "familiaren baloreen hierarkia eta seme-alabengan eragina"; "familia disolbatzen da? etorkizunerako begira, zeintzuk dira familien oinarriak?" Kurtso horietara ehun lagun baino gehiago hurbildu ziren eta arrakasta handia izan zuten, ibilaldiak bezala. Urte hartan ere, Urdiainera martxa bat antolatu zuten eta mila pertsona baino gehiagok parte hartu zuten, gurasoek, Anaiek, ikasleek,...
Beste jarduera adierazgarri bat 1982an gertatu zen. Garai hartan zegoen langabezia kezkagarria zen eta Anaiek, erakunde erlijiosoek antolatutako kanpaina egin ondoren, parte hartu zuten Komunitatea bezala laguntza ekonomikoa emanez. Laguntza ekonomikoa ere ANESVAD erakundeari eman zioten (ANESVAD erakundeak Filipinas-eko leproseria bat lagundu zioten) eta 1988an Togo eta Aguarongo misioei ere laguntza ekonomikoa eman zieten.