Monarkia eta noblezia

Antso Gartzes III.a Nagusia

Antso Gaztelako kondea 1017ko otsailaren 5ean hil zen, baina, hil aurretik, neurri eta akordio jakin batzuk xedatu zituen gobernu-auzi batzuk konponduta uzteko. 1016an, akordio bat adostu zuen haren suhia zen Antso III.arekin muga ondoko lurren auzia zela eta. Urbion eta Cebollera mendilerroetan jarri ziren mugak, Razon ibaiaren bidean behera Duero eta Tera ibaiak elkartzen diren tokira arte, Garraytik (Numantzia) gertu. Honako muga hauek aipatzen dira Donemiliaga Kukulako monasterioko artxiboetan jasota dagoen itunaren kopian:

"Kukulako mendilerroko puntu gorenetik Valvanera ibaira arte, eta Grammetora arte, mugarri bat dagoen tokira arte; eta Moneo muinotik eta Biciercasetik eta Peñanegratik, eta handik Razon ibaira arte, haren sorburura arte. Ondoren, Calcanio mendiaren erditik, mendiaren bizkarraren gainetik, eta Gazala haranaren erditik -mugarri bat dago bertan-, eta Tera ibaira arte: han dago Garray, antzinako hiri mortua, eta Duero ibaira arte"

(itzulpen moldatua gaztelaniatik).

Beraz, Gaztelaren lurtzat jotzen ziren Dueroren bi ertzetan eta hegoaldean zeuden lurrak, horrenbestetan borrokatuak izan zirenak Gaztelako kondeen artean. Gaztelak Nuño Alvarez izendatu zuen itunaren berresle, eta Iruñeak, Fortunio Ojoiz, kantauriar probintziako (Errioxa) jaun eta gobernadorea.