Printzipio orokorra.
Foru-komunikazioaren eraentzan abiapuntu gisa hartzen da ezkontideen ondasunak kudatzeko bion baimena galdatzea, ondasunok irabazitakoak nahiz ezkontide bakoitzak ekarritakoak izan. Legegileak printzipio hau era zabalean jasotzera jo du, EHFZZLko 99 eta 101. artikuluek islatzen duten bezala. Bereziki esanguratsua da ezkontideenak diren ondasunak xedatzeko derrigorrez bion baimena behar izatea (99.1. art). Horrek esan nahi du, bi ezkontideen baimena beharko dela baita ere ezkondu aurretik ezkontide batenak ziren ondasunak eta gerora berak dohainik jaso dituenak xedatzeko. Bi ezkontideen baimena galdatzen duten egintzen artean ezkontide bakar baten ondasun bat erosteko aukera baten emakida egongo litzateke, Euskal Autonomia Erkidegoko Justizia Auzitegi Nagusiaren 1995-9-7 epaiak adierazi zuen bezala (RJ 1997/2873). Hala ere, onartu egiten da ezkontide batek bestea ordezkatuz jardutea edo eta ezkontide batek besteak eginiko egintzak "ondoren" berrestea.
Ezkontideek bakarka jarduteko dituzten esparruak.
Nahiz eta foru-komunikazioaren ardatza kudeaketa bateratua izan, aitortu egiten zaizkie ezkontideei bakarka aritzeko zenbait esparru: 1) Ezkontide bakoitzaren ondasunen administrazioa (100. art); 2) Dirua eta balio higikorrak xedatzeko egintzak (99.3. art); 3) "Mortis causa" xedatzeko egintzak ; 4) Ondasunak eta eskubideak erostea eta eskuratzea; 5) Ezkontide bakoitzaren kreditu eskubideak norberak egikaritzea; 6) Enpresa jarduera baten eremupean ondasunak xedatzea, gutxienez komertzioari dagokionez (MKko 6. Art); 7) Ezkontide baten onuran eskainitako jaraunspena onartzea eta dagozkion banaketa operazioak egikaritzea, Euskal Autonomia Erkidegoko Justizia Auzitegi Nagusiaren 1999-7-7 epaiak dioen bezala (RJ 1999/5607).