Pintorea, marrazkilaria, ilustratzailea, kartelgilea, marrazki arkitektonikoen eta ebanisteriakoen proiektugilea eta arte aplikatuetako profesionala; Gasteizen jaio zen 1896ko irailaren 5ean. Gasteizen hil zen 1957ko uztailaren 9ko goizaldean.
Lopez de Uralderen karrera profesional heterogeneoa bereizten duen zerbait baldin bada, hori marrazkiarekiko berezko sentsibilitatea da; sentsibilitate hori, gainera, lanerako neurrigabeko gaitasunarekin apaindu zuen, eskatutako lana behar bezala amaitzeko. Ildo horretatik, artistak behin baino gehiagotan uko egin zion jarri zioten bohemio ospeari, zenbait herritarrek ezer jakin gabe arintasunez esleitzen ziotenari.
Marrazketa, irudiaren kopia, irudia eta eredu biziaren ikasketak egin zituen Gasteizko Arte eta Lanbide Eskolan, Kanpillo gainean. Marrazkilaritzako heziketa Ignacio Diaz Olanoren akademia pribatuan osatu zuen. Ezagutzak zabaltzeko Parisera egitea pentsatzen zuen bidaia behin betiko geroratu behar izan zuen 1914ean Gerra Handia hasi zenean. Orduan, Erromako gunea ere albo batera utzita, Espainiako hiriburura hurbildu zen prestakuntza eskolastikoa aberasteaz gain, etorkizuna lantzeko asmoarekin.
Madrilgo abentura hartan bat egin zuen Gasteizko beste hiru gazterekin: Angel Olarte, Ezequiel Carreras eta Saturnino Ortiz de Urbinarekin. Laurek pintore profesional gisa bizimodua irabazteko aukerarik gabe, Lopez de Uraldek nolabaiteko erosotasuna topatu zuen delineatzaile gisa, besteak beste, Joaquin Otamendi eta Secundino Zuazo arkitektoen estudioetan eta Santamaria eta Alexandre altzari-etxeetan. Baquero altzari-etxean ere marrazkilari-proiektugile gisa aritu zen. Zeregin haiek Arte Ederren Zirkulura eta Pradoko pinakotekara egindako aldian behingo bisitekin tartekatu zituen.