XX. mendeko lehen erdian zehar, munduak mugimendu iraultzaileak, mundu-gudak eta ekonomia-krisialdiak jarraian izan zituen aldi aztoratua bizi izan zuen; izatez, langileen mugimenduak botereaz jabetzeko euren lehendabiziko ahaleginak egiten zituzten bitartean, europar estatu batzuetan erdi mailakoek sistema parlamentarioak bertan behera utzi eta faxismoaren alde ekiten zioten. Mugimendu, iraultza eta boterearen aldaketa horien guztien atzean ekonomia-egoera nabarmen zegoen; mundu mailako ekonomia kapitalista lehen mundu gudan (1914-1919) amaitu zuen norgehiagoka zurrunbilo baten sartu zen; gai honek, hogeita hamar urte beranduago, bigarren mundu gudan (1939-1945) izan zuen bere jarraipena. Istilu bi horien artean dagoen tartean, kapitalismoak bere historia guztiko ekonomia-krisialdirik txarrena bizi izan zuen, Nueva Yorkeko burtsaren krisialdiak 1929an eragindakoa alegia.