Literatoak

Arrieta Ugartetxea, Joxe Austin (2002ko bertsioa)

Nik ez dakit nola baina gertatu egin da. Goibeltzen hazia zen bazkalondoko tertulia, baina hona hemen beriro alaitasun-giroa. Agian patioko leihoa ez dakit zenbat aldiz hertsi ondoren, oraingoan berriro zabaldu egin dugulako: kerik ez, goiko Joxerenean beste txanpan botila baten deskortxeari dagizkioten festak, eperrik ez, beheko Pedrorenean familia osoak ekin dion kantua ("Festara" hain zuzen, oso desafinatuki, egia esan), kiratsik ez. Eperrik ez, edo haren kantu gogaikarririk ez, behinik behin. Bakailau isatsaren kiratsik ez, edo hura estaltzen duen beste usain bortitzagorik nagusi..., ez dakit.

(Abuztuaren 15eko bazkalondoa, Elkar argit., 1985)


"No sé cómo ni por qué, pero ha sucedido. Después de un momento en que parecía que había empezado a decaer, vuelve a resurgir la animación y la alegría en la tertulia de sobremesa. Quizá sea porque, después de haberla cerrado no sé cuantas veces, hemos vuelto a abrir la ventana del patio: no hay humo, se oyen las risas y voces de la familia de José, en el piso de arriba, donde parece que acaban de descorchar otra botella de champán, no se escucha ahora el canto de la perdiz, pero sí el coro de voces desafinadas de la familia de Pedro, en el primer piso, entonando con estruendo Festara, tampoco se percibe el hedor. La perdiz seguro que sigue estando ahí, pero al menos no se escuha su canto fastidioso. En cuanto al hedor que despide la cola de bacalao, no creo que sea correcto decir que ha desaparecido, sino, más bien, que existen otros olores más fuertes que lo hacen pasar un tanto desapercibido."

(La sobremesa del 15 de agosto, Edit. Hiru, 1994, traducción del autor)


Gana el premio Ciudad de Irún en su edición 2003 en poesía en euskera con Orbaibar.