Lexicon

NAVEGANTE

Que navega, itsasgizon (G, AN, L), itxasgizon (B), itsas-ibile (L), itsasari (Hb.), itxastar (Araq.), itsasozti (B-M), itsasturi (L), itsastürü (S); itsasturuaren emaztea goizean senhardun, arratsean elhargun (Oih., Prov.), la mujer del navegante a la mañana está casada, a la tarde es viuda.

Diccionario Auñamendi