Ikuspegi demografiko eta ekonomikoari so eginez gero, Euskal Herriko hiriek hazkunde berezia izan zuten XIX. mendean. Gogora dezagun, mende horretako bigarren erdian gure lurraldean industrializazio prozesua barreiatu zela. Hori dela eta, zabalgune egitasmoak antolatzeaz gain, garai honetan eraikinak eta azpiegiturak premia berriei erantzuteko diseinatu eta gauzatu behar izan ziren.
Bilboko kasuan, aipatutako mendearen azken herenean, Alde Zaharreko muga gaindituta eta Abando eta Begoñako elizatearen lurrak erantsi ondoren, Abandoko Zabalgunea zelakoak onespen ofiziala jaso zuen, 1876. urtean alegia. Karlistada amaitu eta gero hasi ziren Zabalguneko lanak.
Testuinguru horretan, San Agustin komentuaren orubean, gaur egungo Udalaren zubiaren eta Campo Volantin pasealekuaren ondoan zegoen esparruan alegia, Bilboko udaletxea eraiki zen. Komentu zaharraren orubea, Mendizabal ministroaren desamortizazio prozesuaren ondorioz, Estatuaren eskutara pasatu zen hasiera batean. Hala ere, hainbat egitasmo -Ofizio eta Artearen Eskola eta erakusketarako Pabilioia, besteak beste- atzera bota ondoren, Bilboko errejidoreek hiribilduko etxea eraikitzeko aukeratu zuten.
Jakina denez, Bigarren Karlistadan, San Anton elizaren parean zegoen hiribilduko antzinako udaletxea suntsitu egin zuten. Beraz, udaletxea Estufa kaleko etxe-jauregi batean, San Nicolas elizari erantsita, ezarri zuten. Hala ere, eraikin berri baten beharra sortu zen berehala.