Concept

Carreteros (version de 1977)

El que hace carros y carretas, orgaegile (AN), gurdigile (L, H.), orgagile, orgagin (Duv.), organ-egile (S, Fx.), orgari (V, E.), orgaile (T-L), burdigille, gurdigille, orgagille (P-B, L-M); oficio de carretero, gurdikintz (L, H.), orgagintza (Duv.), orgakintz (H.), burdigintza, gurdigintza.

El que los guía, itzain (B, AN, L, BN, S), burtzain, burzain, itaurlari, itaurreka (B), itzai, itaulari, itula, itulari(G), orgazain (L, BN), orgazai (H.), orgari (S-P), burtzai, gurdizai (P-B, P-L), burdizai (L-M), gurdiakin doana (Land.); carretero que conducía una carga de pescado, erbaiero (B).

Oficio de carretero o de boyero, itaula (B, G), itzaintza (B, L, BN), itzaitza (G), itzaingo (L, BN, S), itaurlaritza, burzaintza, gurdizaintza, orgazdingo.

Jurar como un carretero, fig. y fam., blasfemar o echar maldiciones, biraoka (birauka, sakreka) ari, biraoak (birauak) esan (bota), birao (birau, burho) egin, biraokatu, biraukatu, burhokatu, madarikatu.

Diccionario Auñamendi