Donostian (Gipuzkoa) jaio zen 1958an. Filologia Hispanikoan lizentziatu ondoren, Hizkuntzalaritzako masterra egin zuen Estatu Batuetan. Ondoren, Euskal Filologian doktoratu zen, Koldo Mitxelenak zuzendutako tesi batekin. Fonologia eskolak ematen ditu EHUko Gasteizko Filologia Fakultatean. Euskaltzaindiaren Ahoskera Azpibatzordearen arduraduna da.
Ramon Saizarbitoriaren Ehun metro obraren epilogoarekin hasi zituen bere lanak literaturaren inguruan. Gero liburuen aipamenak idatzi zituen Ere aldizkarirako. Bere lehen lan literarioak "Oh, Euzkadi! ". 1999an bere lehen eleberria argitaratu zuen, Eta emakumeari sugeak esan zion (Edit. Hiru sari irabazi zituen: Kritikaren Saria, Zilarrezko Euskadi (editoreen gremioak emandakoa) eta Euskadi Literatura Saria (Eusko Jaurlaritzak emandakoa). Obra gaztelaniaz ere irakur daiteke: Eta sugeak esan zion emakumeari (Edith. Bassarai, 2000).
Eleberri honen protagonista Donostiatik Europa erdialdeko hiri batera doan emakume bat da, asetzen ez duen ohiko bizitzatik ihesi. Bidaia bikoitza da: fisikoa, W izeneko hiri baterantz, Viena izan daitekeena, eta barnekoa, ilusio bila. Ezohiko eran egituratutako narrazioan, bigarren pertsona erabiltzen baita, Teresa protagonistaren hainbat gogoeta agertzen dira, bere zalantza, beldur eta bakardade sentimenduekin. Idazleak, horrela, izenburu hori zergatik aukeratu zuen azaldu zuen: "Eva eta sugearen pasarte biblikoari egiten dio erreferentzia, errua eta zigorra baitira nobelaren ardatz nagusiak". Beste konstante bat gizon-emakume harremanaren zailtasuna da. Narratzailea orojakilea da, singularreko bigarren pertsona erabiltzen du eta batzuetan ematen du bat datozela narratzailearen eta Teresaren ahotsak. Esaldiak laburrak, zuzenak eta indartsuak dira, Oñederrak Teresaren gogoetei egiantza eman nahi baitzien batez ere.
Eleberri honek hamabost urte behar izan zituen gauzatzeko; Oñederrak apunte solteak idazten zituen eta karpeta batean gordetzen zituen, urte askoren ondoren eleberri bihurtzeko erabakia hartu zuen arte. Testu gehienak atzerrian idatziak izan ziren, Oñederrak "distantzia" behar baitu literatura ekoizteko.
Jon Kortazarren arabera, Margueritte Durasek eta, euskaldunen artean, Ramon Saizarbitoriak esaldi laburren estilo bera erabiltzen du Oñederrak. Marijose Olaziregi irakasleak (Revista "Egan", 2000) honako hau idatzi du eleberriari buruz:
"Gizon eta emakumeen artean dagoen amildegiaz, inkomunikazioez eta bakardadeez hitz egiten du. (...) Eleberriko protagonistak, Teresak, 35 urteko emakumeak, Vienara egiten duen bidaia aitzakia narratiboa da bere barne bidaia kontatzeko. Hasieratik aipatzen diren erreferentziei esker (Jasper Johns margolaria, The four seasons, 1986 lanean, gizakiaren adin ezberdinak margotu zituena; A. Vivaldi edo F. André) badakigu, heriotza izan ezik, Teresaren bidaiak ez duela beste amaiera posiblerik".
Olaziregiren ustez, bigarren pertsona narratiboaren erabilerak testuaren tonu hunkigarria areagotzeko balio du, eta atentzioa eman diote pertsonaien sentimendu ezkutuenen esplizitazioak eta usainak transkribatzeko erabiltzen den sentsualitateak.