1980ko hamarkada erdialdera, industriaren krisiak galdategien industrian eragin handia izan zuenez, eta berrikuntza teknologikoei esker galda berotzeko sistemak aldatu zirenez, kubiloteak gero eta gutxiago erabiltzen hasi ziren, eta ondorioz, harri erregogor eskaria nabarmen gutxitu zen. Testuinguru hori kontuan hartuta, harri erregogor eskaria nabarmen gutxitu zenez, harginek beren jarduerari beste norabide bat eman behar izan zioten. Batez ere estaldurak egiten hasi ziren, eta hein gutxiago batean, berriz, kanpo-estaldurak (besteak beste hormatarako, arkuetarako eta leihoetarako xaflak, izkinetarako xaflak, harlauzak eta plakak). Izan ere, Santa Apoloniako harrobian erauzten zen hareharria egokia zen horrelako produktuak egiteko, nahiko biguna eta lantzen erraza baitzen, eta gero, denbora pasa heinean, airearekin kontaktuan, gogortzen joaten baitzen.
Harginek harri erregogorreko blokeak egiterakoan eskuratu zuten eskarmentua oso baliagarria izan zen pieza berri horiek guztiak egiterako orduan.