Hurrengo bi garai nagusietan ehorzketen inguruan ez da aldaketarik egongo. Kristauek elizetan euren gorputzak lurperatzen jarraituko dute. Gehienez jota, leku arazoengatik edota lurperatutako kristauen garrantziagatik -hainbat estamentuz bereizitako gizartean kokatzen gara- zenbait ehorzketa elizen ondoko lorategian egingo dira. Berez, garai hauetan zaila gertatzen zaigu hilerririk aurkitzea, hau da, espazio arkitektonikoa bereziki sortua eta antolatua hildakoen gorputzak bertan jasotzeko. Baina egon, badago salbuespenen bat eta hau Italian daukagu, Pisako hilerria alegia; 1277an eraikia eta Giovanni de Simone egina, hilerri honetan hildakoen gorputzak elizetan bezala banatzen dira, antolamendu ortogonalari so eginez, monasterioetako klaustroetan gertatzen zen bezala. Geroago, XIX. mendean mediterraneo inguruko eredu garatzen denean, Pisako eredu hori inspirazio iturri gisa erabiliko da.