Espainiako politikaria. Kazetaria, historiazalea eta hizlari ona izan zen. 1845ean politikagintzan murgildu zen eta Unión Liberalen sartu zen. Berehala Cadizeko gobernadore izatera iritsi zen, eta 1864an Gobernazio ministro. Errege-familiaren defendatzaile sutsua eta Alfontso XII.a Espainiako errege aldarrikatu zenean, 1874an, bere ametsak bete egin ziren. Bi urte geroago, Ministroen Kontseiluko presidentea da jada. Liberal zentrista zen aldetik, karlismoaren etsai porrokatua ere izan zen. Hain zuzen ere, euskal herri horretan aurkitu zuen heriotza 1897ko abuztuaren 8an, Miguel Angiolillo anarkista italiarrak Santa Agedako (Arrasate, Gipuzkoa) bainuetxean indarrak berritzen ari zela. 1876ko "Gorteetako Bilkuren Egunkaria"n irakur daitezke haren diskurtso ugariak, non euskal foruen aurka egiten baitzuen. Bereak dira euskal gaiei buruzko bi artikulu ere: Baskongatu zahar eta modernoak, beren jatorri eta sosegu sekularra eta beren egoera, Miguel Rodríguez Ferrer-ek "América", 1873, XVII (21. zenb.), 9; (22. zenb.), 2-9; eta antzeko izenburu duen beste liburu batean idatzia: Euskal Herriko antzinako eta modernoak, haien jatorri eta sosegu sekularra eta gaur egungo egoera eta kezkak, 1873, XXXIV, 433-481. Artikulu hau beste lan bati buruz idatzi zuen, M. Rodríguez Ferrerrek, "Los Vascongados..." izenburupean. Juan Sebastian Elkanori buruzko hitzaldi bat ere eman zuen Madrilgo Elkarte Geografikoak egindako saioan (Revista de las Provincia Euskaras aldizkarian, 1880, IV, 41-53), eta Juan de la Cosa nabigatzaile eta kosmografo ezagunaren biografia-saiakera garrantzitsu bat idatzi zuen, haren karta geografiko ospetsuaren deskribapen eta historiarekin (Madril, 1892, or.). 109). Bizkaiko industria siderurgikoak album bat eskaini zion, eta horren deskribapen bat egiten du P. Alzola Minondo, Bilbo, 1897. Erref. Jon Bilbao.