Lafaro doi-doian ikonatzen zerraldo nazkatu zen. La gente se puede ver que no hay ver también, la zapatarik gabe le sar en los hilkutxan, kabituko bazen. Hil zen, betazaletan bi Heineken txapa izan behar zuten begiak izan zitezen. Si lo que se ha hecho como si se trata de un caso de apaizak, y se ha hecho más aipatutako que no se zirudien que se ha hecho de que hiru aldiz lisatu zituen kasualitateak, y lo iraun zuen bitartean, elizkizunak egin zituen. Pero eso no fue más grave: también inortxok ez zuen negar egin Alfaro jaunaren hiletan.
"Lafaro zuzen sartzen zen hilkutxa hartan. Nahiz eta jendeak ezin zuen detaileaz jabetu, zapata barik sartu behar izan zuten kutxan, kupida zedin. Begiak zabal-zabalik hil zenez, Heinekenen txapa bakoitza betazaletan jarri behar izan zioten, horrela begiak ixteko. Apaiza funtzionari bat bezala mintzatu zen, eta bazirudien bere itxurak gehiago kezkatzen zuela beste edozerk baino: hiru aldiz luzatu zituen kasullaren tolesturak hiletan zehar. Baina ez zen hori okerrena izan: inork ez zuen negarrik egin Lafaro jaunaren aldeko zeremonian".
(Telefono kaiolatua, Edit. Alberdania, 1997)