Moda diseinatzaileak

Balenciaga Eizaguirre, Cristobal

1894an Getarian jaio eta 1972ko martxoaren 23an Valentzian hil zen goi-mailako jostun ospetsua.

Gurasoak arrantzalea eta modista izan zituen, hurrenez hurren. Bizitza profesionala Donostian hasi zuen, eta laster lortu zituen bezerorik dotoreenak markesa baten mezenasgoarekin. Donostiatik Bartzelonara joan zen, eta gero Madrilera; han Viktoria Eugenia erreginaren jostun izendatu zuten. 36ko gerra hasi zenean, izen handiko goi-mailako joskintzako etxe bat zuen, eta 1937an utzi zuen. Parisera joango da, eta han sekulako arrakasta izango du. Parisko moda etxe handietako modelo arrakastatsuak erosten zituen orduan, bereziki Chanelekoak. Coco Chanelek honela zioen:

"Besteak marrazkilariak edo modelistak dira, edo inspiratuak, edo jenioak... Balentziaga jostuna da. Izan ere, "tailleur" bat edo soineko bat marraztu, sortu, moztu eta josteko gai den bakarra da, oso-osorik bakarrik".

Parisen dago, Jorge V.aren etorbidean, eta desfile bat aurkezten du urte horretan bertan, erabateko arrakasta lortuz. Urtean bitan aurkezten du berrehun modelok osatzen duten bilduma. Gero munduko dotore guztiek jarraituko dituzten modak jaurtitzen ditu: zaku-jantzia, hiru laurdeneko mahuka, gerri garaia... Bere bezeroak Monakoko Grace, Belgikako Fabiola -berak diseinatu eta egin zuen bere hasierako soinekoa-, Windsorreko dukesa, la Begum, Elizabeth Taylor, Marlene Dietrich... dira. Gure garaiko jostunik onenetarikoa izatera iritsi da, eta, gainera, eskola sortu du. Harekin lan egin dutenetako batzuek nazioarteko izena dute gaur egun; Courrèges, Givenchy, Ungaro eta Rabane bera, azken hori ere donostiarra. 1968ko uztailean, egunkariek Parisko etxe nagusiaren itxieraren (uztailaren 1ean) eta Madrilgo lantegien (290 langile) itxieraren kudeaketaren berri harrigarria eman zuten. Itxieraren arrazoiak ekonomikoak izan ziren. Frantziako zergek enpresaren diru-sarrera gehienak bereganatu zituzten, zuzenean edo soldaten gaineko zergaren bidez, 400 langileei ordaindutako bolumenaren 100eko 80ra iritsiz. Bestalde, De Gaulleren politikak AEBetako erosle asko urrundu zituen, bere bezeroen %70 baitziren. Bigarren arrazoia, jostunaren gertukoek azaldu dutenez, janzkeraren gustuari dagokionez emakumeengan izandako aldaketa da, urte sasoi bakoitzean arropazaina berritzea nahiago delako ondo moztutako jantzi gutxi batzuk janztea baino. "Hippies", "beat" eta antzeko joera berriek emakumezkoen aldagela ez da hain dotorea eta praktikoagoa egin dute.

Itxi ondoren, Igeldora (Donostia) joan zen bizitzera, eta, ondoren, Javean (Valentzia), 1972an hil zen. Lehentxeago bere azken lana sinatu zuen: Cadizeko Dukesaren emaztegai-jantzia.