Konposatzaileak

Sistiaga Altuna, Felix

Musika irakaslea, zuzendaria eta konpositorea. Donostian jaio zen, 1896ko abenduaren 14an. Jaioterrian hil zen, 1972ko ekainaren 9an.

Zortzi urterekin hasi zituen musika-ikasketak bere jaioterriko Udal Musika Akademian, garai hartan Bernardo Gabiolak zuzentzen zuena; solfeoan Manuel Lechuga, Bonifacio Escobosa, Valentín Castellano eta Secundino Esnaola irakasleek irakatsi zioten, eta flautina Ignacio Gurruchagak irakatsi zion.

Tiple gisa sartu zen San Bizente parrokiako eskolanian. Pianoa eta harmonia ikasi zituen Germán Cendoya, Regino Ariz eta Claudio Jáureguirekin. Hamahiru urterekin kafe seikoteetan jotzen zuen eta oboe bakarlaria zen antzerki orkestretan; hamazazpi urterekin Udal Bandan plaza bat bete zuen. 1919an, zenbait hilabete eman zituen Madrilen, karrera berresteko; pianoa eta harmonia osatu zituen José González de la Olivarekin eta Conrado del Camporekin, hurrenez hurren, eta Kontserbatorioan egin zituen azterketak solfeoko hiru kurtsotan, pianoko zortzitan eta harmoniako lautan.

Donostiara itzulita, urte batzuk igarota, orkestretako kide izateari utzi zion -maisu kontzertatzaile nabarmenenek (Ramón Usandizaga, Miguel Puri, Navarro, Espeitia...) eskatzen zuten beti. )- irakaskuntzan, konposizioan eta Udal Bandaren plazan aritzeko, non 1923an zuzendariordetza eta artxiboaren zaintza agindu zioten.

1935ean beste egonaldi bat egin zuen Madrilen; Conrado del Camporekin konposizioa prestatu zuen eta Emilio Vegarekin bandarako instrumentazioa eta transkripzioa. Donostian behin betiko helbideratuta, lanak konposatzen hasi zen, batez ere bandarako: Hasikinak, obertura: Jota kontzertuan; Preludioa fantasian, etab. 1937an, Buenaventura Zapirainen lekua hartu zuen, hogeita hiru urtez jardun zuen Santa Maria Ikastetxe Katolikoko (Marianistak) irakasle eta organista karguetan. Erakundearen jai erlijioso eta profanoetarako orrialde sakratu asko idatzi zituen: Egiptorako ihesa, Nazareth, Jainkoaren Ama, Ikustaldia, etab. , eta haurrentzako antzerki-produkzioak: Irudi zoologikoak, Arrosen kortijoa, Basoko ipotxak, Amonaren ipuina, etab. Solfeo-katedra bat bete zuen Udal Musika Kontserbatorioan 1967ko ekainaren 30era arte, eta orduan hartu zuen erretiroa. Urte horretan Alfontso X.a Jakitunaren Ordenan sartzea eman zitzaion, Enkomienda kategoriarekin, eta Donostiako Udalak Hiriko Zilarrezko Domina eman zion; sari horiek zirela eta, berrogeita hamar urte irakaskuntzan aritua, Udal Bandak kontzertu bat antolatu zuen bere obrekin eta bere zuzendaritzapean, eta Gipuzkoako Ganbera Orkestrak hiru urtez dantzatu zuen.

GU

  • ERESBIL: Agintarien datu-basea

2007ko MIE