Alberto Iñurrategiren datu antropometriko eta medikoen azterketa. 186 zentimetroko altuera, 71 kilo, %47ko muskulu-osagaia eta %9ko gantz-edukia, bihotz-maiztasuna geldirik minutuko 44 taupada dituena, 70 ml/min/kg-tik gorako oxigeno-kontsumo maximoa, hanketako muskulu-potentzia handia eta 174 taupada/minutu inguruko atalase anaerobikoa dituena. Ezaugarri hauek guztiek Alberto atletiko bat definitzen dute, iraupen luzeko jardueretarako erresistentzia- eta indar-ahalmen handia duena. Albertok eta haren anaia Felixek lehentasuna eman diote prestakuntza fisikoari bere proiektuen antolaketan, eta alderdi hori ezinbestekoa dela frogatu dute.
Sendagileak egindako zenbait ikerketak erakutsi dutenez, altuera handiak atmosfera hipoxikora (oxigeno gutxi) egokitzeko joera dute, eta uste da zenbait genetan dagoela bertute hori. Gaur egun ez dago datu hori objektibatzeko adinako probarik edo testik, baina argi dago Albertok baduela abantaila natural hori, kontrako ingurune horretara azkar eta eraginkortasunez egokitzeko aukera ematen diona.
14 zortzimilakoak igotzea, egin dituen bezala, ez da indar eta egokitze kontua bakarrik. Haren igoera batzuek maila tekniko eta logistiko nabarmena behar izan dute. Lau egunez jarraian Annapurnaren ekialdeko ertzetik gora egitea, zailtasun teknikoarekin betiere, erortzeko arriskuarekin batera, eta hori guztia 7.500 metrotik gora, pribilegiatu gutxi batzuentzat da.