Pintorea. 1927an Donostian (Gipuzkoa) jaioa, hiri berean hil zen 2000. urtean.
Donostiako Arte eta Lanbide Eskolan ikasi zuen (1942-1949), eta 1947an Vicente Cobreros Urangaren estudioan sartu zen. Paisajista eta erretratugile bikaina, 1967tik hainbat euskal lehiaketatan parte hartu du, eta erakusketa kolektibo eta indibidualak egin ditu, besteak beste, Donostian, Gasteizen, Baionan, Hondarribian, Bilbon, Eibarren, Iruñean, Beran, Zarautzen, Irunen, Oronotzen, Elizondon eta Donezteben.
Hona hemen, paisaietan laburbildurik, barne-motibazioak, sakonki sentituak. Sumbilla-ren koadroetan, lerro eta koloreen eskemak ordenatzen ditu argi eta garbi, eta eskuzko keinua metodo batera behartzen du, zeinaren bidez irudikapena aberastu egiten baita. Jose Berruezok bere garaian zehaztu zuenez, "Jose M.ª Rezola Donostiako Eskola deiturikoaren jarraitzailea da", eta Ascensio Martiarena, Rogelio Gordon, Dunixi eta Etxadin izan zituen sortzaileak. Euria sentiarazten duenean, edo erretreta hasten denean, lainoak bere forma grisez bahetzen duenean, paisaia arakatu egiten du, eta pertzepzio definiezin horretan oraindik ezkutatzen ari direla dirudi, gure arbasoen erritu mitologikoak. Gure lurraldeko paisaia-artistek, batzuetan, ez dute irudimen nahikorik izaten kolore biziagoak, indartsuagoak eta kontrastatuagoak dituen ikus-jarrera bat planteatzeko. Akelarre sekretuetara zuzendutako urruneko bideak kontatzen dituen artista honen paisaiak. Teknika inpresionisten eta espresionisten artean. Rezola aditz bakar batean bateratzen saiatzen da, joera artistiko horietako bakoitzak, berez, azterketa pausatua, txalogarria eta edozein artistarentzat beharrezkoa eskatzen duena. Erretratugilea paisajista baino hobea bere ikerlanean, pausatuagoa, hunkigarriagoa eta, beraz, modu eta jarrera erlijiosoago batean sentitua, iruditzen zaigu Rezolak bere plastikaren alderdi hobea lor lezakeela, denbora guztian mimatua balego, bere lana tailerrean egiteko duen moduan.