Pianista eta konpositorea. Donostian jaio zen, 1878ko otsailaren 28an. Hiriburuan bertan hil zen, 1950eko uztailaren 8an.
Bere jaioterrian hasi zen musika ikasten, Santestebanekin, eta Madrilen jarraitu zuen, Tragó eta Arinekin, pianoan eta harmonian lehen sariak lortuz. Easo Ederrara itzuli zen eta 1898tik 1914ra Kasino Handian pianista gisa aritu zen eta Donostiako Kontserbatorioan katedra bat bete zuen; Zentro honetako Orkestra sortu zuen. Euskal folklorean inspiratutako ekoizpen handiko egilea da: Sonata, pianorako, euskal motiboei buruz; Umoradas vascas, piano eta orkestrarako; El monje organista; Arraunketa; Sinfonieta vasca, hari-orkestrarako, lau denboratan (Madrilgo Orkestra Filarmonikoak interpretatua, Pablo Sorozabal maisuaren zuzendaritzapean, 1949ko azaroaren 13an eta 1951ko otsailaren 25ean), etab. Debussyri, Raveli eta beste konpositore batzuei buruzko hitzaldiak eman zituen eta Harmoniaren tratatu praktiko bat idatzi zuen, hiru kurtsotan.