Euskarazko idazlea. Oiartzungo (Gipuzkoa) Altzibar auzoko Pillitene edo Pirittene baserrian jaio zen 1925eko martxoaren 14an, eta 1990ean hil zen urdaileko zulaketa baten ondorioz.
Hamahiru urterekin baserri batean zerbitzari hasi zen, gero harrobi batean lan egin zuen eta jarraian Pasaiako Luzuriaga fabrikara pasa zen, bertan 32 urtez lan eginez. 1985ean bere lehen liburua argitaratu zuen, memoriena hain zuzen ere, Oroipen-kutxa (Sendoa, Auspoa bilduma) izenburuarekin. Batez ere bere haurtzaroaz eta gaztaroko lehen urteez hitz egin zuen Oiartzungo obra horretan.
1987tik 1990era bitartean, sendabelarrei buruzko artikuluak argitaratu zituen El Diario Vascon. 1990ean, Auspoa bildumako beste liburuki batean argitaratu ziren artikulu horiek, Senda-belarrak izenekoan. Ostolaizen sendabelarren zaletasuna Naturako gaiekiko zuen interesagatik zen, eta baita aitona aitaren aldetik medikua izan zelako ere, Donostian.
Elitekoa ez zen bertsolari inprobisatzailea ere izan zen Ostolaiz, lagunarteko bileretan eta bestelako hitzordu informaletan jardunez.