Margolaria. Bilbon jaio zen 1935ean, eta hiri berean hil zen 2000ko urtarrilaren 28an.
Margolari autodidakta, batez ere, 1961 eta 1962 artean Parisen Arte Modernoa ikasi zuen. Batez ere akuarela izan zuen helburu, eta Bilboko itsasadarreko paisaiak koadro ugaritan islatu zituen.
1961ean, Bilboko Arthogar aretoan aurkeztu zuen bere lehen bakarkako akuarela-erakusketa, eta, bere ibilbidean, hainbat hiritan erakutsi du: Madril, Bartzelona, Oporto, Paris... Jasotako sarien artean, 1977ko Akuarela Sari Nazionala nabarmendu behar da.
1961etik Parisko Nicole de France eta Krisarts argitaletxeentzat laguntzen du ilustratzaile gisa.
Bilboko Udalak, Bizkaiko Foru Aldundiak, Gironako Diputazioak eta Kataluniako Generalitateak, besteak beste, dituzte Rafael Ortiz Alfauren lanak.
Bere lan zabalaren artean nabarmendu behar ditugu La Modelo, En la ruta de D Quijote, Pescadora, Orio, Bilbo, Bermeo eta Figura.
Diario Montañés-ek honela ikusten zuen (1972):
"Alfau-ren koadroetako pintura-azalaren azpian ez da gehiegi harrotu behar jatorrizko kultura-substratua aurkitzeko. Soiltasun kromatikoa, indar espresiboa, irudiaren sendotasun konstruktiboa, euskaldunaren aztarnak dira. Baina, agian, Artetak utzi du ondoen bere herriko errealismo plastikoaren berezitasun sortzailea. Eta badirudi Artetaren magisteritzatik eta jarrera ekologiko-estetikotik datorrela Alfauren artea. Jatorrizko kultura-sustraiak ikusmolde plastikoan daude, bai eta "berea" den gauzarik maitagarri eta mingarrienarekiko elkartasunean ere. Gaiak behin eta berriz errepikatzen direnez, portu-paisaia harrigarri baten kronika, aldiriko hirigintza baten soziologia-kontakizun gogorra, giza silueten deskribapen lausoa, existentziaren bazterketan ia hauteman ezin direnak. Hain errepikatuak ez diren beste gai batzuk ere badaude, hala nola umearen erretratu adierazgarria, Parisko paisaia eta paisaia malkartsua, azken hori agian autorearen lanik ausartena eta lortuena".
Josep Elías (Bilbo, 1974):
"kolorearen erabilera gogoetatsua, bloke eta irudien osaera, etorkorrak eta, aldi berean, gogortasunez edukitakoak, giltzaperatutako irudimena erakusten dit, existentziaren baldintza oso ordezkaezinek, hau da, jatorriak, giltzaperatutakoa. Izan ere, Ortiz Alfauk giro jakin batzuen arabera egiten du lan, eta lan horren alderdi positiboa, bere indarra, zera islatzean datza: gizabanako bat herrialde baten emaitza dela, herrialde horrek norbanakoen lanaren bidez bizitza propioa eta indarrean duela".
José Luis Merino (El País, 2000ko urtarrilaren 29a):
"Urteen poderioz, Rafael Ortiz Alfauk oso eremu tekniko nabarmena eskuratu zuen. Gai askeko akuarelak gozamen hutsa ziren. Aurrerapen formal eta teknikoa ziren. Termino plastikoei dagokionez, agian bere magisteritzarik arrakastatsuena aitortu behar zaio puntu horretan. Gai komunetan akuarelista ona izanik, gai askeetan perfekzioa izan zen."
2000ko uztailean, margolari horren omenezko erakusketa aurkeztu zen Bilboko Alondegia eraikinean.
--
Jatorrizko testua: Bernardo Estornés Lasa
Itzulpena: ELIA itzultzaile automatikoa
Itzulpenaren berrikusketa: Agustín Arostegi