Arabar jatorriko gipuzkoar nortasun politikoa, Azkoitian 1808an jaioa eta Albizturren 1851n hila.
Zuzenbidean lizentziatu zen Salamancan 1833an, eta Historia eta Erretorika irakasle izan zen Gasteizen jarritako Unibertsitatean, karlismoak kontrolatutako Oñatikoaren jarraipen gisa. I. Karlistadan Alderdi Konstituzionalean afiliatua, Tolosako Gorteetarako Diputatu hautatu zuten 1839an; Bergarako Hitzarmenean parte hartzen du. Espainiako testuinguru antiforalista bete-betean, Espainiako monarkiaren barruan Euskal Foruen defentsa bikainak -1841. urteko abolizioaren bezperan-, 1840ko martxoaren 26ko Gorteetako bilkuran, ospe handia lortu zuen, eta oihartzun handia izan zuen, ez bakarrik Euskal Herrian, baita Espainiako eta Europako prentsan ere.
Arabako Probintziako Diputazioko Idazkaria eta Ohorezko Aholkularia izan zen; Azkoitiko Osasun eta Ordena Publikoko sindiko eta ordezkaria; Gipuzkoako Diputatu Nagusia Azkoitiko txandan 1834ko ekaineko Tolosako Batzarretan; eta 1844ko abuztuko Azpeitikoetan, 1846ko uztaileko Azkoitikoetan eta 1849ko uztaileko Hondarribikoetan berrautatua. 1851ko ekainaren 27an, Tolosatik Azkoitira itzultzean, gaixorik sentitu zen; Albizturko Olatza baserrian gelditu eta bertan hil zen. Urte horretako Gipuzkoako Batzar Nagusiek eraikina erostea eta haren oroimenean oroitzapenezko inskripzio bat jartzea erabaki zuten.