Eskultorea. 1960an Donostian jaioa.
Arte Ederretan lizentziatu zen Euskal Herriko Unibertsitatean, eta eskolak ematen ditu 1986tik. Juan Luis Moraza, María Luisa Fernández eta Txomin Badiolaren belaunaldi berekoa, Elena Mendizabal arte kontzeptualean hasi zen, pixkanaka Jorge Oteizaren esferara hurbilduz, eta horrek berriro materialtasunera, konstruktibismora, eta interes metaforiko eta narratiboetara darama. Bere lanak Pello Irazurekin batera Euskal Eskultura Berrian kokatzen dira, baita aurretik aipatutakoak ere. Burdina, egurra, argi elektrikoa eta kolorea bezalako elementuen justaposizioa erabiltzen du, eskultura tradizionalari beldurra galtzen dioten forma objektiboak sortuz, hormetan margoak bailiran kokatuz, eta aldi berean, kitch-era jotzeko edo egunerokotasuna erauzteko zalantzarik ez duen mundu oroitarazle eta poetikoa birsortzen dutenak.
Las manos quietas, compréndelo izenburupean erakusketa egin zuen Donostian 1985eko uztailean, Udal Aurrezki Kutxaren Kultur Aretoan. Deia k hau esan zuen (Sáenz de Gorbea):
"Lan berriak materiarekiko interes berritua erakusten du, ehunduren azaleko gozamenetik askotariko topaketara doana. Berunetik poliesterrera, edo poliesterretik burdinara, aldez aurretik burdinazko pigmentu edo karrakekin ñabartuta. Formek askotariko arrazoietara bidaltzen gaituzte. Buruak, kapitel antropomorfoak, aulkiak, laiak, etab., materialen aukeren lagin heterogeneo hau planteatuz. Presentzia trinko eta biribilduarekin batera, beste angeluazio batzuk planteatzen dira, kontsumo-gizarteak fabrikatzen dituen objektuen emariarekin lehiatzen diren azentu ugariko oinarrizko forma horien anbiguotasuna dela eta. Gatibu presente eginez".
Bakarkako beste erakusketa batzuk ere egin ditu: Basauriko Udalaren Kultur Etxean (1986), Bartzelonako Berini Galerian (1990), Bilboko Vanguardia Galerian (1990, 1993, 1995), Bilboko Rekalde Aretoko Ikustaldietarako Deialdia (1993), Perfekzioko P (imposibol) Arte Museoan eta Durangoko Dragoi Historia (2003)
Beste artista batzuekin batera ere erakutsi du bere lana erakusketa kolektiboetan. Arteder'82 en Bilbao (1982); Poesía visual en Cuenca (1983); Una gorbata para el domingo en la CAM de Bilbao (1985); Bizkaiko Artea'85 y 87, 89 y 91; Elena Mendizabal, Alberto Oyarzabal: escultures recents en la Fundació Caixa de Pensions, de Barcelona (1989); Gure Artea EBA-Diziplina anitzeko sorkuntzak Euskal Herrian, Bilboko Arte Ederren Museoa (2007); Oteiza: memoria eta jabetzeak, Iruñeko Zitadela (2008); edo Materializazioa, Laxeiro Fundazioa, Vigo (2011).