Maria Eugenia Luc Argentinako Rosario hirian jaio zen 1958ko abenduaren 6an. Unibertsitateko musika ikasketak Rosarioko Unibertsitate Nazionalean (Universidad Nacional de Rosario) egin zituen 1976-1984 bitartean (harmonia, kontrapuntua, konposaketa eta instrumentazioa). Bere irakasleen artean Dante Grela eta Marta Varela nabarmendu behar dira. Bere prestakuntza osatzeko hainbat ikastaro egin zituen (horietarako beka lortu ostean) Uruguai, Brasil eta Espainian. Ikastaro horiei esker, konposaketa arloan prestigio handikoak ziren irakasleak ezagutu zituen, esate baterako, Dieter, Schnebel eta Luis de Pablo.
Ondoren, 1987-1989 bitartean, Buenos Aireseko Musika Ikerketa eta Ekoizpenerako Laborategian garatu zuen bere prestakuntza (berriro ere beka eskuratuta) eta beste irakasle batzuen artean, Francisco Kröpfl izan zuen maisu. Horrela, Bitarteko Elektroakustikoak erabiliz egindako Konposaketaren Hobekuntzarako Diploma erdietsi zuen. Kröpfl irakaslearen ondoan ikasitakoak eragin handia izan zuen Lucen ondorengo obran, bereiziki, musika-konposaketaren parametro ezberdinetako egitura eta formak kontrolatzeari dagokionez.
1983tik aurrera konposizioan murgildu zen irmoki. Urte horretan osatu zuen Continuo harizko laukotea, Rosarion estreinatu zena. Urte horietan obra hauek nabarmen daitezke: Brasilian estreinatutako klarinetez interpretatzeko Los personajes (1984); Standart obra elektronikoa (1988); eta Omega (1989) harizko orkestraz interpretatzeko, Buenos Aireseko Colón Antzokian estreinatu zena. Horrez gain, Lucek instituzio hauen saria jaso zuen: International Society of Contemporary Music (1988), Flauta bakarlariaz interpretatzeko Sombrías obrak Ohorezko Aipamena jaso zuen, eta Argentinako Ars Contemporanea (1989), pianorako Centauros bere obrak Lehen Saria jaso zuen.
1986-1990 bitartean, konposaketa eta ikasketak bere jarduera profesionalarekin batera landu zituen, izan ere, hainbat instituziotan irakaskuntza arloan aritu zen profesionalki: Buenos Aireseko Manuel de Falla Musikako Goi Kontserbatorioa, Collegium Musicum Musikako Goi Institutua, Argentinako Gizarte Museoko Unibertsitatea (Universidad del Museo Social Argentino), Salvador Unibertsitateko Musikoterapia Eskola eta Buenos Aireseko Unibertsitate Nazionaleko Filosofia eta Letretako Fakultateko Arte Departamentua. Halaber, urte horietan Argentinan Collegium Musicum, Buenos Aireseko Udaltasuneko Kultura Idazkaritzak eta Goi Kontserbatorio ugarik babestutako bost ikastaro emateko deitu zuten. Hala ere, bere egoera ekonomikoa nahiz lan-egoera nahikoa eskasak ziren. Horri, bere herrialdean garatzen zaila zen bere musikarako grina gehitu zitzaion. Horren ondorioz, kanpora jo zuen musika arloko ibilbidea urratzeko eta prestakuntza osatzeko.