Gudarien komandantea Bergarako Zubiaur auzoko Azkarruntz-Gañekoa baserrian jaio zen 1898ko abuztuaren 4an. Bergaran ere hil zen, 1969ko abenduaren 24an.
Gerra zibila hasi zenean Euzko Nekazarien Batzako lehendakaria zen. Euzko Gudarostea osatu zenean, 1936ko abuztuaren 5ean, Azpeitiko Loiolako Santutegian, batzarrean parte hartu zuen bere taldearen ordezkari gisa, D jaunarekin batera. Manuel de Irujo, Jose M. Lasarte eta Juan Careaga, EAJko diputatuak; Salvador Aranburu, STVkoa; Tomas Michelena, ANVkoa. D intendentziako kapitaina. Cándido de Sáseta Euzko Gudarostearen buru izendatu dute, eta Jose Estornés Lasa milizien tenientea, berriz, kuarteleko buru. Azarora arte ez da eratzen Euzko Gudarostearen lehen batailoia, Gernikan, "Lenengo Saildia Loiola" "Lehenengo Loiola Batailoia" izenarekin.
Lino Lazkano izendatu zuten komandante, eta Fernando Subiñas, Isidro Andonegui, Marcos Azkarate, Lucio Mendizabal eta Jose Estornes kapitainak bost konpainien buru. Hilaren 29an frontera joateko agindua jaso zuten eta 30ean Otxandiotik atera zen bostetan, Villarreal batailoi berriaren frentera, Pagotxikian posizioak hartuz. Etsaien lehen bonbardaketak 130 hildako eragin ditu, tartean Isidro Andonegui kapitaina, 26 hildako. Abenduan erreleboa iritsi eta Gernikara doaz berriro. Lino Lazcano komandantea agintearen esku geratu zen eta Jon de Beiztegi izendatu zuten Loiolako komandante. Asturiaserako espedizio bat prestatzen ari dira, bi brigadaz osatua: Vallejo komandanteak agintzen du lehena, eta Sáseta komandanteak bigarrena. Honek, Euzko Gudarostearen buru, bere laguntzaile izendatu zituen Lazkano eta Estornés komandanteak eta Zabaleta kapitaina.
Zoritxarreko espedizioa amaituta, 600 hildako baino gehiagorekin, Lazkano komandanteak hartu zuen brigadaren agintea, 1937ko otsailaren 23an Sáseta komandantea lehen lerroan hil zelako, bere gorputza berreskuratu ezinik. Armadaren XIV. gorputza berrantolatu zenean, Lazkano komandantea laugarren dibisioko komandante-buru izendatu zuten. Santoñan preso hartu eta Duesoko presondegian sartu zuten. 1937ko irailaren 6ko gerra kontseiluan heriotza-zigorra ezarri zioten, matxinada militarra leporatuta. Ondoren, Larrinagako kartzelara igaro zen, eta, geroago, Duesoko presondegira, 1938ko uztailean. Heriotza-zigorraren ordez 30 urte ezarri zioten, eta, ondoren, 14 urte, 8 hilabete eta egun bateko zigorra, mila bederatziehun eta berrogeita biko abenduaren hogeita batean, eta mila bederatziehun eta berrogeita hiruko urtarrilaren hogeita zortzian utzi zuten aske. Mila bederatziehun eta hirurogeita bederatziko Gabon egunean hil zen Bergaran eta hilaren hogeita bostean dolu manifestazio handi batean lurperatu zuten. Elurte handi batek eragotzi zien bere armakide askori hiletara joatea.