Antzuolarra da jatorriz, emigratzailea eta lur-jabe gipuzkoarra. Montevideon hil zen 1912ko abuztuaren 9an.
Umea zela heldu zen Montevideora (Uruguai), 1870 inguruan. Bertan, zelaietako alanbratzaile lanak egin zituen eta adreiluen labe batean lan egin zuen. 1880an, soroak erosi zituen Maciel parajean, Flores departamenduko 6. sekzioan, Del Pobrecito bere establezimendura deituz. Bere eta emaztearen ezkutu nobleak jarrarazi zituen etxe aurrean. Eskiatzeko galpoiaren frontisaren gainean, establezimenduaren lema pintarazi zuen: Bakea, batasuna eta lana. Bere bizitzaren azken aldera, 20.000 hektarea zituen jabetzan.
Bere oinordekoen arabera, izen hori Asisko San Frantziskori zion leialtasunetik datorkio. Josefa Antonia Olazabalekin ezkondua, Beizamakoa (Gipuzkoa), 1847an jaioa. Josefa, Tolosako Apestegui anaiei hirurogei peso gogor ordaindu ondoren, Baionako portuan ontziratu zen 1867ko azaroan, 20 urte zituela. 8 seme-alaba izan zituzten: Francisco, José María, Alfonso, Santiago, María Gerarda, María Mercedes, María y Margarita.