Donostiako udal-arkitektoa, hiri horretan bertan jaio zen 1844ko apirilaren 10ean. Madrilen Arkitektura karrera bikain burutu zuen, 1869an 25 urte zituela titulua lortuz. Hurrengo urteko maiatzaren 18an, Donostiako udalerriko obretako arkitekto buruaren laguntzaile izendatu zuten, garai hartan Nemesio Barriocanal jaunak betetzen zuen kargua. 27 urte geroago, 1897ko abenduaren 1ean, Goicoa obra-saileko buru bihurtu zen Barriocanal jaunaren heriotzagatik. Bigarren Karlistadan, Askatasunaren Boluntarioa izan zen, Donostiako defentsak eraikitzen alderdi liberalarekin lankidetzan arituz. Udal-arkitekto, lehen laguntzaile eta geroago titular gisa luze jardun zuen bitartean, hainbat eta hainbat proiektu idaztea eta hainbat lan zuzentzea egokitu zitzaion. Berea hedapen garaia izan zen, Gros eta Amarako zabalguneen garaia, non Gipuzkoako hiriburuaren gaur egungo fisonomia eratzen joan zen, Goicoa arkitektoaren kudeaketari zor diona. Hona hemen parte hartu zuen lanetako batzuk: Foru Aldundiaren Jauregia, Gobernu Zibila eta Ogasun Ordezkaritza Gipuzkoa Plazan, Espainiako Bankuaren Sukurtsala Garibay kalean, Udal Aurrezki Kutxaren egoitza nagusia, Gipuzkoa plazako lorategiak (Pierre Ducasserekin elkarlanean), Kontxako pasealekua eta Antiguako tunela (Elorzako obra probintzialen zuzendariarekin elkarlanean), Donostiako Arte Ederren Jauregia, San San Santua, San San Santua, San San Santua, Santua, San San San Santu Santua, Santu Santu Santua, Santua, San Santua, Santua, Santua, Santua, San Santua, Santua, Santua, Santua, San Santua, San Santua, Santua, San Santua, Santua, San San San Santua, Santua, Santua, San Santua, San Santua, Santua, Santua, San San Santua, San San San Santua, Santua, Santua, San Santua, Santua, Santua, San San San San Aipatzekoa da Gros eta Amarako Zabalgune planetan parte hartu zuela, Barriocanal arkitektoarekin lankidetzan. Goicoak aipatutakoak baino askoz lan gehiago zuzendu zituen, eta gauzatu ez ziren proiektu askoren egilea ere izan zen. Arte Ederren Elkarteko ohorezko bazkidea izan zen, Euskalerriaren Adiskideen Elkarteko presidentea, Easonense Zirkuluko presidentea, hainbat sariketatako epaimahaia, etab. Gainera, Alfontso XII.aren Ordena Zibileko zalduna zen, eta Isabel Katolikoaren Komendadorea. 1909ko apirilaren 26an, 39 urteko lanaren ondoren, eman zitzaion erretiroa eskatu zuen. Bi urte geroago, 1911ko uztailaren 9an, Donostian hil zen, 67 urte zituela. Donostian jaioa zen, eta lan handia egin zuen hiri horretako urbanizazioan. Erref. Serapio Mujika: Donostiako udal arkitektoak, "Euskalerriaren Alde" 1921, p. 86 eta hur.