Tolosan 1926ko uztailaren 12an jaiotako idazlea. Merkataritza eta letra ikasketak egin zituen. Euskalerriaren Adiskideen Elkarteko kidea da. Lan handiko liburu asko argitaratu ditu, besteak beste:
Idazlea eta hizlaria euskaraz zein gaztelaniaz, irakurle etengabea eta gogoetatsua, eta artxiboen ikerlaria, unibertsitateko ikasketek kultur ezagutzak zabaltzen dituzte. Hala, haren ikerketek ondo egindako lanaren izena eta ospea hartzen dute gaur egun, eta, horregatik, herrialdeko kultura-erakundeek etengabe eskatzen diote, haiekin lankidetzan aritzen baita gure etnografiaren dibulgazio-ekitaldietan, artisautza-azoketan eta -erakusketetan, mahai-inguruetan, irrati-emanaldietan eta abarretan. Gainera, aldizkari espezializatuetan kolaborazioak egin ditu, hala nola "Anuario de Eusko-Folklore" ("Aranzadi" Zientzia Elkartearena) eta "Cuadernos de Etnología y Etnografía de Navarra" ("Vianako Printzea" Erakundea-Nafarroako Foru Aldundiarena). Baita Donostiako "El Diario Vasco"n eta "Economía Vascongada" eta "Guipúzcoa" aldizkarietan argitaratutako artikulu ugari ere. Pio Caro Barojaren
kolaboratzaile nagusia "Gipuzkoa" dokumental etnologiko handian, Donostiako Aurrezki Kutxa Munizipalak bere mendeurrena (1979) dela-eta babestutakoa, bere espezialitateko gaietan aholkulari gisa izandako jardueraren adibide bat aipatzearren, Euskaltzaindiako kidea, Donostiako Udaleko Batzorde Exekutiboko kidea eta Eusko Ikaskuntzako Patronatuko kidea da. Gipuzkoako Foru Aldundiko Kultura Kontseiluko kide ere bada. "Historia egiten duten Tolosako industriak" izan zen Euskalerriaren Adiskideen Elkartean Osoko Lagun gisa sartu izanaren ikasgaia, Tolosako Udaletxean, bere jaioterrian, 1981eko maiatzaren 26an egindako ekitaldi solemnean.Garmendia Larrañagaren
lanak Barandiarani eta Caro Barojari zientzia-sinesgarritasunik handiena merezi die. Hala, Barandiaranek esango du: "Herri-bizitzako objektuak eta gertaerak ezagutzea, haien forma, funtzioak, testuinguru geografiko eta sozialean duten eginkizuna eta kultura-esanahi sakona deskribatuz, eta ahal den neurrian bizitzea: horra hor etnografoaren zeregina. Lan bikaina egin du eta zintzo garatzen jarraitzen du gure lagun D. Juan Garmendia Larrañaga" (Ataun, 1982ko maiatzaren 27a). Eta Caro Barojak: "Usadio, ohitura eta teknika tradizionalentzako une kritiko eta agian azken batean, Juan Garmendia Larrañagak goraipamen handieneko lana egin du euskal lurralde osoan. Izan ere, herriz herri ibiliz eta lekurik ezkutuenetan sartuz, desagertzear edo jada desagertuta dauden hainbat eta hainbat lan eta eguneroko zeregini buruzko azken albisteak, iragan hurbileko albisteak, jaien eta ohituren oroitzapenak eta bera falta izan balitz inoiz jasoko ez ziren hitzak jaso zituen" (Bera de Bidasoa, 1982ko ekainaren 26a). Euskal Herriko bideak Juan Garmendia Larrañagarekin gurutzatu dituztenek, laurogeitaka urtekoen edo laurogeita hamar urtekoen azken testigantzak biltzeko lanean edo oraindik idatzi edo interpretatu beharreko datu bat duten txoko ezkutuak bisitatzen, ongi dakite zein bero eta abegitsu hartu duten gure egilea, bere gizatasun eta ongi eginez, gaur egungo landa-mundu zahar eta tradizional batzuei lotutako oztopoak, batzuetan errazak ez direnak, gainditzen jakin duena.
Juan Antonio GARMENDIA ELOSEGUI.
- Tolosako hiribilduaren monografia historikoa (Federico de Zavalarekin elkarlanean). (Donostiako Udal Aurrezki Kutxak saritua eta argitaratua, 1969).
- Euskal eskulangintza-Artesania vasca (6 liburuki, ediz. elebiduna). (Auñamendi, 1972-1975-1980).
- Euskal eskulangintzaren albuma Euskal esku-langintza bilduma (arg. elebiduna). (Gipuzkoako Aurrezki Kutxa, 1973).
- Euskal inauteria eta bere pertsonaiak, "Euskal Herriko mitoak eta kondairak" liburuan (INDUBAN, 1973).
- Iñauteria-El Carnaval vasco (arg. elebiduna). (Gipuzkoako Argitalpen Elkartea, 1973, eta "Larrun, S. A. 1982).
- Euskal etnografiari buruzkoa (lau saiakera: Baserria. Hileta-errituak. Itzainaren galera. Burdinolak). (Gipuzkoako Aurrezki Kutxa, 1976).
- Erronkaribar. Paisaia eta lanak (Nafarroako Foru Aldundia, 1976).
- Artisautza, bere bilakaera eta lan araubidea (Euskaldunak bilduman dagoen faszikulua). (Etor, 1978).
- Aramayona ibarreko ohar etnografikoak. Laborantzako lanabesak (ediz. elebiduna). (Gasteizko Aurrezki Kutxa Munizipalaren "Sancho el Sabio" Erakundea, 1978).
- Gremioak, lanbideak eta kofradiak Euskal Herrian (Gipuzkoako Aurrezki Kutxa Probintziala, 1979).
- Aratusteak Araban (Haranburu Editor, S. A. 1982).
- Burniarozgintza eta zurlangintza Berastegin (Burdinaren forja eta egurraren lanketa Berastegin). (Gipuzkoako Aurrezki Kutxa, 1982).
Idazlea eta hizlaria euskaraz zein gaztelaniaz, irakurle etengabea eta gogoetatsua, eta artxiboen ikerlaria, unibertsitateko ikasketek kultur ezagutzak zabaltzen dituzte. Hala, haren ikerketek ondo egindako lanaren izena eta ospea hartzen dute gaur egun, eta, horregatik, herrialdeko kultura-erakundeek etengabe eskatzen diote, haiekin lankidetzan aritzen baita gure etnografiaren dibulgazio-ekitaldietan, artisautza-azoketan eta -erakusketetan, mahai-inguruetan, irrati-emanaldietan eta abarretan. Gainera, aldizkari espezializatuetan kolaborazioak egin ditu, hala nola "Anuario de Eusko-Folklore" ("Aranzadi" Zientzia Elkartearena) eta "Cuadernos de Etnología y Etnografía de Navarra" ("Vianako Printzea" Erakundea-Nafarroako Foru Aldundiarena). Baita Donostiako "El Diario Vasco"n eta "Economía Vascongada" eta "Guipúzcoa" aldizkarietan argitaratutako artikulu ugari ere. Pio Caro Barojaren
kolaboratzaile nagusia "Gipuzkoa" dokumental etnologiko handian, Donostiako Aurrezki Kutxa Munizipalak bere mendeurrena (1979) dela-eta babestutakoa, bere espezialitateko gaietan aholkulari gisa izandako jardueraren adibide bat aipatzearren, Euskaltzaindiako kidea, Donostiako Udaleko Batzorde Exekutiboko kidea eta Eusko Ikaskuntzako Patronatuko kidea da. Gipuzkoako Foru Aldundiko Kultura Kontseiluko kide ere bada. "Historia egiten duten Tolosako industriak" izan zen Euskalerriaren Adiskideen Elkartean Osoko Lagun gisa sartu izanaren ikasgaia, Tolosako Udaletxean, bere jaioterrian, 1981eko maiatzaren 26an egindako ekitaldi solemnean.Garmendia Larrañagaren
lanak Barandiarani eta Caro Barojari zientzia-sinesgarritasunik handiena merezi die. Hala, Barandiaranek esango du: "Herri-bizitzako objektuak eta gertaerak ezagutzea, haien forma, funtzioak, testuinguru geografiko eta sozialean duten eginkizuna eta kultura-esanahi sakona deskribatuz, eta ahal den neurrian bizitzea: horra hor etnografoaren zeregina. Lan bikaina egin du eta zintzo garatzen jarraitzen du gure lagun D. Juan Garmendia Larrañaga" (Ataun, 1982ko maiatzaren 27a). Eta Caro Barojak: "Usadio, ohitura eta teknika tradizionalentzako une kritiko eta agian azken batean, Juan Garmendia Larrañagak goraipamen handieneko lana egin du euskal lurralde osoan. Izan ere, herriz herri ibiliz eta lekurik ezkutuenetan sartuz, desagertzear edo jada desagertuta dauden hainbat eta hainbat lan eta eguneroko zeregini buruzko azken albisteak, iragan hurbileko albisteak, jaien eta ohituren oroitzapenak eta bera falta izan balitz inoiz jasoko ez ziren hitzak jaso zituen" (Bera de Bidasoa, 1982ko ekainaren 26a). Euskal Herriko bideak Juan Garmendia Larrañagarekin gurutzatu dituztenek, laurogeitaka urtekoen edo laurogeita hamar urtekoen azken testigantzak biltzeko lanean edo oraindik idatzi edo interpretatu beharreko datu bat duten txoko ezkutuak bisitatzen, ongi dakite zein bero eta abegitsu hartu duten gure egilea, bere gizatasun eta ongi eginez, gaur egungo landa-mundu zahar eta tradizional batzuei lotutako oztopoak, batzuetan errazak ez direnak, gainditzen jakin duena.
Juan Antonio GARMENDIA ELOSEGUI.