Margolari bizkaitarra, 1956an Bilbon jaioa. Iñaki Bilbao Bilbao argazkilariaren semea.
1978an, Bilboko Arte Ederren Goi Eskolan marrazketa-irakasle titulua lortu zuen, eta lehiaketa publiko bidez Barakaldoko III. Institutuko bitarteko irakasle lanpostua irabazi zuen. 1981ean, Batxilergoko irakasle agregatu lanpostua lortu zuen, eta Marrazketako irakasle titulua Arte Ederretako lizentziadunarekin baliozkotzea lortu zuen. Kultura Ministerioak 1983an emandako arte-sorkuntzarako beka jaso zuen. Handik gutxira, 1992an, EHUko Arte Ederren Fakultateko euskara adarrean eskolak ematen hasi zen. 1994an Arte Ederretako doktore titulua lortu ondoren, bi urte geroago Euskal Herriko Unibertsitateko Pintura Saileko irakasle titular lanpostua lortu zuen.
1977an, Bilboko Arte Ederren Museoan erakusketa kolektibo batean parte hartu zuen, Euskal Herriko III. Pintura Lehiaketan egindako hautapenaren ondorioz. Urtebete geroago, 1985ean, Euskal Artea Pinturaren IV. Biurtekoan eta Bizkaiko Artea lehiaketan saritu zuten. Bere lehen banakako erakusketa 1976an egin zuen Barakaldon. Bi urte geroago, erakusketa bat egin zuen Bilboko Galería Recalde-n. Bilboko Arteder azokan parte hartu zuen, eta 1981ean eta 1983an banakako erakustokia erakutsi zuen. 1986an, Murtziako Área de Cultura-n eta urtebete beranduago, Museo de La Rioja-n, Logroñon, erakutsi zuen. Hemendik aurrera, besteak beste, Portugaleteko Galería CLP (1988), Gasteizko Euskadiko Kutxaren Galerian (1989), Bilboko Estación del Norte-n (1990), Gernikako Udal Aretoan (1991), Valladolideko Galería Velázquez-n eta Arrigorriagan(1992) eta Bilboko La Galeria-n (1992) erakutsi zuen.
Parte hartutako talde erakusten artean, honako hauek azpimarra ditzakegu: Bizkaiko Pintura Gaur (1979), Arte Bizkaia Bilboko Errekalde Aretoan (1987), Margen Izquierda (1998), edo Jorge Baldessarirekin batera Utrecheko Instituto Cervantes-n (2001) egindakoa. Bere lanari dagokionez, Paco Juan Costak hau idatzi du Ezkerraldea Plastika erakusketaren katalogoan:
"...jakina, guztiz bokazio piktoriko batetik dator, errealismorik garaikideenei lotua, eta, gure aburuz, konpromiso espresionistari, popari buruzko erreferentziekin, ezagut daitezkeen elementu herrikoiak erabiltzeari dagokionez...".
Pasaia Legazpiko erakusketarako egindako katalogoan, pintoreak bere lanaz honela dio:
"Pintura, aitortu eta gogorarazten digun hori, iraganeko artea da, tragedia grekoa bezala, edo aborigenen dantzak bezala, ikusleari azalpen hori eman behar zaiola uste dut, ulertzen duen ala ez, egunean dagoen ala ez jakiteko antsietatea sentitu ez dezan. Zuen arretarako jartzen ditudan eta figuratiboak diren pintura horiekin, dagoeneko ikusitakoaren oroitzapena kitzikatzeko gaitasuna eta ikusten ari garena ezagutzeak ematen digun emozio txiki horretara jo nahi da, batez ere hain azkar aldatzen ari den Pasaia bezalako leku batean. Artea bezala. Koadro horietan ez da pentsatu behar uneko artearekin zerikusia duen zerbait aztertzen ari denik, ez. Iraganeko bitarteko bat da, ikusleak aldatzen ari den eta pintura hauetan agertzen den moduan behintzat laster pasatuko den zerbait gogoratu eta ezagut dezan erabiltzen dena."
Hasiera-hasieratik harreman estua duen Barakaldoko Udaleko Kultura Aretoko arduraduna den Ceferino de Olmo jaunak, La Brocha galerian 1996an erakutsitako koadroez honela hitz egiten du:
"... ezohiko izaera: poesia, metafora, ametsa, ohikoak ez diren errealitateak batera izatea, eta, batez ere, presentzia: margolariak irudia eta bera kokatzen den atzeko aldea maila berean jarri nahi baditu ere, azkenean, pertsonaiak borroka irabazten du. Bera da koadroari bizitza ematen diona, bera da betetzen duen espazioa argiztatzen duena bere gizatasunaren argiaz."
--
Jatorrizko testua: Sonia Rueda Pardo
Itzulpena: ELIA itzultzaile automatikoa
Itzulpenaren berrikusketa: Joseba Rodriguez Zuazua