Bizkaiko Gorteetarako diputatua. Portugaleten jaio zen 1841eko otsailaren 7an.
Balmasedan eta Bilbon ikasi zuen. 1858an Teologia ikasketak hasi zituen Madrilen. Hor idatzi zuen bere Jainkoaren existentziari buruzko diskurtsoa. Erroman jarraitu zituen ikasketak, literatura klasikoetan perfekzionatuz. Ondoren, Filosofia eta Letrak egin zituen Madrilen (1864) eta Zuzenbidea (1868). Bilbon abokatu gisa ezarrita, 1873ko foru gerrak harritu zuen. 1875ean El libro del minero argitaratu zuen. Orconera, Galdames, Franco-Belga eta Luchana Mining meatze-konpainien zuzendari eta Balmasedako ahalduna izan zen 1876ko irailaren 9ko Batzar Nagusietan.
Duina izan zen haren jarduna. Madrilgo Gorteen 1876ko uztailaren 25eko legearen irakurketak sortu zion zirrara tristea adierazi zuen, eta euskal foruen indargabetzailea zela iritzita, Batzordeak, solemnitatez eta errespetuz, hura indargabetzea eskatu beharko luke, Bizkaiari komeni zaiona kudeatuz, baina bere eskubideak deseroso geratuz, eta kudeaketa hori Arabarekin eta Gipuzkoarekin batera egin beharko litzateke. 1877ko apirilaren 18tik 23ra Bilbon egindako azken ekitaldietan ere izan zen ahalduna.
Hurrengo urtean, 1878an, Gorteetarako diputatu izendatu zuten Durangoko barrutian. Bere lehen ekintza Gobernuari euskal probintzien zuzenbide egoerari buruzko interpelazioa egitea izan zen, 1878ko abenduaren 11n Cánovas del Castillo presidentearen eta gehiengo etsai baten aurka borrokatuz. Haren jardun distiratsu eta leialak eragin handia izan zuen Gorteetan. 1876ko legea ahalik eta azkarren indargabetu beharko litzateke. Gorteak deseginda, Bilbora erretiratu zen. 1886ko urriaren 29an hil zen. Erref. Alonso de Celaya, Felipe: Ricardo Balparda jauna eta Fernández jauna. "Euskal Erria", 1886, XV, p. 436-446.