Gitarrista eta konpositorea. Oñatin jaio zen, Gipuzkoan, 1912ko maiatzaren 26an. 1986ko abenduaren 27an hil zen.
Sei urte zituela, Schola Cantorum parrokialean sartu zen. Artean haurra zela, osaba Angel Iriarteren orientabide batzuk jaso zituen, eta gogotsu ekin zion harmonia, kontrapuntua eta konposizioa modu autodidaktan aztertzeari.
1950ean, Suitzara joan zen bizitzera, eta han, Andres Segoviak gomendatuta, Genevako eta Lausanako Kontserbatorioetako irakasle izendatu zuten; kargu horiek 1950etik 1964ra bete zituen. Une horretatik aurrera, musika jarduera etengabea hasi zuen, kontzertuak, irrati eta telebista emanaldiak eta Europako artxibo eta liburutegietan ikerketa lan garrantzitsua eginez, vihuela eta lauteko antzinako musika berreskuratuz. Era berean, antzinako musika horren transkripzioak eta konposizio propioak argitaratzen ditu.
1964tik aurrera irakaskuntzari uko egin zion, Lupe alabarekin batera kontzertismoan, diskoen argitalpenean, konposizioan, gitarrarako obren liburutegi zabal baten sorkuntzan eta hainbat hedabide espezializaturekin lankidetzan aritzeko, hala nola Madrilgo Ritmo, New Yorkeko The Guitar Review, Londresko BMG, Milango Il Fronimo edo Parisko La Guitare.
José de Azpiazuk katalogo oso garrantzitsua utzi zuen, bai kantitateari dagokionez, bai transkribatutako eta jatorrizko lanen kalitateari dagokionez, bai eta grabatutako disko ugari ere.
Europako artxibategi eta liburutegietan barrena ikerketa lan bat hasi zuen, hainbeste maite zuena, antzinako musika gitarrarako berreskuratuz; baita mundu osoko argitaletxe garrantzitsuenek transkripzio eta konposizio propioak argitaratuz ere.
- UGARTE AYASTUY, Xabier. "José de Azpiazu". Euskonews, 626. zk., 2012.