Euskal jatorriko antzerkigilea, Madrilen jaioa, ama gipuzkoarra, 1832an. Hiri berean hil zen 1916an.
Jarduera polifazetikoa: literarioa, zientifikoa, irakaskuntzakoa eta politikoa. Bere lehen antzezlanak, El libro talonario eta La mujer del vengador, 1874ko otsailaren 18an estreinatu ziren eta En el puño de la espada, 1875ean. Hurrengo urteetan ospe handia lortu bazuen ere drama berriekin, interes falta progresibo bat ere ezagutu zuen, agian bere erromantizismo zaharkituagatik. Lan hauek eman zioten ospea, besteak beste: O locura o santidad (1876), En el bueno de la muerte (1879), El gran Galeoto (1881), Un critico impaciente (1891) eta Mariana (1892).
Literaturako Nobel saria jaso zuen antzerkigile gisa 1904an. Jose Echegarayren beste alderdietako bat eskola liberalari atxikitako ekonomialaria da. 1874an Ogasun ministroaren kargua betetzean Espainiako Bankua sortu zuen. Madrilgo Ingeniaritza Eskolako irakaslea eta Sustapen ministroa ere izan zen. Espainiako lehen matematikaritzat jotzen zuten. Azpimarratzekoa da El gran Galeoto bere lana, bere dramarik ezagunenetako bat, bi aldiz eraman dutela zinemara.