Aktore dramatiko eta zinematografikoa. Urnietan (Gipuzkoa) jaio zen, 1894ko irailaren 28an; Donostian hil zen, 1959ko apirilaren 15ean.
Juan Aguirrecherekin egin zituen lehen ikasketak. Pepe Artola ospetsua tauletatik erretiratu zenean, bi balio berri sortu ziren euskal antzerkian: Gregorio Beorlegui eta José Eguileor, Donostiako edozein ekitaldi eszenikotan ezinbesteko bikote gisa aritzen zirenak.
14 edo 15 urte zituenetik hasi zen afizionatuen komediak antzezten. Donostiako Ecea ehorztetxeko sotoan egin zituen lehen entseguak, El puñal del godo antzezlanean. Denbora igaro ondoren, Donostiako Orfeoiaren eta Zentro Katolikoaren zuzendari artistiko izendatu zuten, eta bertan zarzuelak eta komediak egin zituen. Euskal antzerkian aretoetan —donostiarrak batez ere—, Zentro Katolikoan, EAJren Eusko-Etxean, eta Poxpoliñan egindako emanalditik oroitzapen handia gordetzen du Donostiak.
Pertsonaia garrantzitsuak protagonista izan zituen euskal lanen artean, honako hauek aipa daitezke: 1915, Antzoki Zaharra (S.S.), Mikelacho bakarrizketa, Aren Gai dagonaren indarra komedia. Barriola, Patxi papera; J. Elizondo, papera, On Judas; Bernaiño'ren larriyak, Alzagarena, papera, On Fernando; ¡Barrenen arra !, Soroarena, papera, Justino; 1916: Barriolaren Lagun Char bat drama, papera, Pako; Garbiñe, Eleizeguirena, papera, Ibon; 1917: Azken Beltza melodrama. Irure, papel, Juan; Rochilen Sakelchoa, juguete komikoa, papel, "Ishilzaindaria"; 1918: Iziartxo komediaren estreinaldia, Garitaonaindia, papel Jabier; Olaizola, papel, alzitarra, Antton; Arantza komedia, de Arostegui, papel, Juntetegi; estreinaldia Gorostidiren Eleizatxoko Ardazlea, papel, Manuel jauna; Artolaren Bixente, papel, Mister Jorje; 1922: "Teatro Guiñol" antzezlanaren estreinaldia, Eguileorrekin batera, Tolosan; Kaska gogorra antzezlanaren estreinaldia; 1924: Zanpantzarren estreinaldia, Alzaga papera, Iratxe;
Estreinaldi horiez gain, paper garrantzitsuak antzeztu zituen ondorengo urteetan Hendaian, Baionan Saski-Naski ikuskizuneko esatari gisa, eta Parisen Eliseo Zelaietako Antzokian. Guztira, 150 komedia eta hamalau zarzuela inguru taularatuko dituzte. Bere bizitzako azken urteetan zenbait filmetan parte hartu zuen, 1936an euskal antzerki indartsua dislokatuta geratu baitzen. 1942an filmatutako Qué contenta estoy filmean egin zuen Lushianoren rola, eta Juanita Yeregui ere aritu zen bertan, Ramon Usandizagaren atzeko musikarekin. Ondoren, Ines de Castro filmean parte hartu zuen, eta geroago Los hermanos Ibarrola eta La Nao Capitana filmetarako eta El emigrado filmerako Ramon Torrado (1947) kontratatu zuten.