Pintoreak

Bilbao Delgado, Iñaki

Margolari bizkaitarra, 1956an Bilbon jaioa. Iñaki Bilbao Bilbao argazkilariaren semea.

1978an, marrazketa-irakasle titulua lortu zuen Bilboko Arte Ederren Goi Eskolan, eta lehiaketa publiko bidez irabazi zuen Barakaldoko III. Institutuko bitarteko irakasle lanpostua. 1981ean, Batxilergoko irakasle agregatu lanpostua lortu zuen, eta Marrazketako irakasle titulua Arte Ederretako lizentziadunarekin baliozkotzea lortu zuen. Kultura Ministerioak 1983an emandako arte-sorkuntzarako beka jaso zuen. Handik gutxira, 1992an, EHUko Arte Ederren Fakultateko euskara adarrean eskolak ematen hasi zen. 1994an Arte Ederretako doktore titulua lortu ondoren, bi urte geroago Euskal Herriko Unibertsitateko Pintura Saileko irakasle titular lanpostua lortu zuen.

1977an, erakusketa kolektibo batean parte hartu zuen Bilboko Arte Ederren Museoan, Euskal Herriko III. Pintura Lehiaketan egindako hautapenaren ondorioz. Urtebete geroago, Euskal Artea Pinturaren IV. Biurtekoan eta Bizkaiko Artea lehiaketan saritu zuten 1985ean. Bere lehen banakako erakusketa 1976an egin zuen Barakaldon. Bi urte geroago, erakusketa bat egin zuen Bilboko Errekalde Galerian. Bilboko Arteder azokan parte hartu zuen, eta 1981ean eta 1983an banakako erakustokia erakutsi zuen. 1986an, Murtziako Kultur Aretoan eta urtebete geroago, Errioxako Museoan, Logroñon, erakutsi zuen. Besteak beste, Portugaleteko CLP Galerian (1988), Gasteizko Euskadiko Kutxaren Galerian (1989), Bilboko Iparraldeko Geltokian (1990), Gernikako Udal Aretoan (1991), Valladolideko Velázquez Galerian (1992) eta Bilboko La Galerian (1992) egindako erakusketak

Parte hartzen duten talde-laginen artean, honako hauek azpimarra ditzakegu: Bizkaiko Pintura Gaur (1979), Arte Bizkaia Bilboko Errekalde Aretoan (1987), Ezkerralde ibiltaria (1998), edo Jorge Baldessarirekin batera Utrecheko Cervantes Institutuan (2001) egindakoa. Bere lanari dagokionez, Paco Juan Costak hau idatzi du Ezkerraldea Plastika laginaren katalogoan:

"...jakina, argi eta garbi piktorikoa den bokazio batetik dator, errealismorik garaikideei lotua, eta, pentsatzen dugu, konpromiso espresionistatik, popari buruzko erreferentziekin, ezagut daitezkeen elementu herrikoiak erabiltzeari dagokionez...".

Pasaia Legazpiko erakusketarako egindako katalogoan, pintoreak bere lanaz hitz egiten du:

"Pintura, aitortu eta gogorarazten digun hori, iraganeko artea da, tragedia grekoa bezala, edo aborigenen dantzak bezala, uste dut azalpen hori eman behar zaiola ikusleari, ulertzen duen ala ez, egunean dagoen ala ez jakiteko antsietatea sentitu ez dezan. Zuen iritzipean jartzen ditudan eta figuratiboak diren pintura horiekin, ikusitakoaren oroitzapena eragiteko gaitasun horretara eta ikusten ari garena ezagutzeak ematen digun emozio txiki horretara jo nahi da, batez ere Pasaia bezalako leku batean, hain azkar aldatzen ari baita. Artea bezala. Koadro horietan ez da pentsatu behar uneko artearekin zerikusia duen zerbait aztertzen ari denik, ez. Iraganeko bitarteko bat da, ikusleak aldatzen ari den zerbait gogoratu eta aitor dezan erabiltzen dena, eta laster pasatuko dena, pintura hauetan agertzen den moduan behintzat."

Barakaldoko Udaleko Kultura Aretoaren arduraduna den Ceferino de Olmo jaunak harreman estua du hasiera-hasieratik, eta La Brocha galerian 1996an erakutsitako koadroez hitz egiten du:

"... ezohiko izaera: poesia, metafora, ametsa, ohikoak ez diren errealitateak batera izatea, eta, batez ere, presentzia: nahiz eta margolariak berdintasunean bere irudi eta funtsa eraman nahi izan, azken finean, pertsonaiak borroka irabazten du. Berak egiten du koadroa bizirik egotea, bere gizateriaren argiarekin argiztatzen du okupatzen duen espazioaren presentzia."