Instrumentugilea

Aldeiturriaga Zabala, Maurizia

1904ko irailaren 22an jaio zen Maurizia Aldeiturriaga pandero jolea, Zeberioko (Bizkaia) Egia auzunean. Sei neba-arrebatatik gazteena zen. Orduko Zeberio baserritarra zen goitik behera. Arotz, errementari, errotari, hargin, karreteru, joskile eta halako nekazal herrietako lanbideetatik bizi zenik ere bazegoen, baina ortuari eta abereei begira bizi zen jende gehiena. Ama Madalena Zabala Artola zuen, baserri hartakoa, eta aita, Frantzisko Aldeiturriaga Ateo, Laudiokoa, ofizioz arotza eta hargina.

Ume asko otsein joan ohi zen sasoi hartan. Mauriziaren kasuan ere bai, Basurtun ibili zen-eta neskame moduan, ahizpa batekin.

Musikarako sena goiz piztu zitzaion. Txiki-txikitarik danba botatzen zituen bertsoak, entzundakoak oso ondo harrapatzen zituelarik. Maurizia Aldeiturriaga pandero joleak eta musikariak oro har "jaio" egiten ziren garaiko ordezkaria da. Orduan ez zegoen irakaslerik. Horregatik bere perfekzioa eta freskotasuna imitatu ezinezkoa bihurtuko ziran. Mauriziaren osaba Kalixtok panderoa jotzen zuen. Seguru ez dakigu, baina badirudi aita ere pandero jolea zela. Hamabi urte eskasekin plazetan panderoa jotzen hasi zen Maurizia, Joakin Goti zeberioztarrarekin.

Miraballesgo "Fabrica de Hilados"en ibili zen Maurizia lanean, geroago. Kantuan egiten zuen Zeberiotik lantegirako joan-etorria. Urte asko geroago aitortu zuen moduan, ordea, bere gelan gordeta praktikatu behar izaten zuen teknika, isilka, igande arrastietan, emakumea izateko ogibide txarra aukeratu zuela-eta.