Diego de Alzo.
Kaputxinoa, irakaslea eta idazlea euskaraz. 1894ko otsailaren 14an Altzon (Gipuzkoa) jaioa, 1964ko urriaren 20an Lekarozen hila.
1905ean Lizarran (Nafarroa) jarritako Kaputxinoen Humanitateen eskolan sartu zen eta ondoren Altsasura eraman zuten, 1909ko uztailean Zangozako (Nafarroa) Nobiziatura igaroz eta lehen bozak 1910eko uztailaren 31n eginez. 1910 eta 1914 artean Filosofia eta Letrak ikasi zituen Hondarribiko komentuan (Gipuzkoa), 1913ko irailaren 29an betirako botoak ahoskatuz. Teologia ikasi zuen Iruñean (Nafarroa), eta apaiz ordenatu zuten 1917ko irailaren 30ean. 1920ra arte Altsasuko ikastetxean aritu zen irakasle, Hondarribira pasatuz, eta hamabost urtez Ordenako profesioei Zientziak irakatsiko dizkie. 1935ean Lizarrara joan zen, eta han aritu zen irakasle 1945era arte. Orduan, Lekarozko (Nafarroa) klaustroan sartu zuten. 1957an berriro Hondarribira destinatua, apostolutzan jarraitu zuen, batez ere euskaldunen artean, larriki gaixotu arte.
Besteak beste, Frantzisko Santuaren Irugarren Ordenako Ikasbidea, Iruñea, 1929; Erriarentzako Christoren edo Aldareko Sakramentu Santuaren jaieguna, Iruñea, 1931, eta Estudios sobre el euskara hablar, Donostia, 1961 idatzi zituen.