Atletismoa

ARETA SAMPERIZ, Luis Felipe

1942ko martxoaren 28an Donostian jaiotako atleta gipuzkoarra. Hamabost urte zituela, Jose Antonio Gascak sortutako Club Cantabricon sartu zen, saskibaloia praktikatuz. Gascak berak aholkatu zion atletismoa klub berean egiteko, jauzien, luzeraren eta hirukoitzaren espezialitatean hasiz. 1959 eta 1972 artean izan zuen palmares apartak (Gipuzkoako Federazioa ordezkatuz, 1962-63 urteetan izan ezik, Madrilgo Federazioa ordezkatu baitzuen) garrantzitsuena soilik aipatuz laburbiltzera behartzen gaitu. Nazioarteko emanaldien kopurutik (57) has daiteke (arlo horretako euskal atletarik onena da, mende amaieran emakume batek -Maite Zuñigak- bakarrik gaindituta), eta bere izenburuetatik jarraitu: 1960 eta 1962 artean 5 aldiz izan zen Espainiako txapeldun (2 luzeran eta 3 hirukoitzean). Espainiako txapeldun absolutua 13 aldiz 1959 eta 1971 artean aire zabalean (4 luzeran eta 9 hirukoitzean) eta 4 pista estalian (bat luzeran 1966an eta 3 hirukoitzean 1968-70-71n). Aire zabaleko Espainiako errekorrei dagokienez, zifrak ere ikaragarriak dira: 21 jauzi hirukoitzean (1959ko 14,54tik 1968ko 16,36ra, lehena izanik 15 eta 16 metroko hesiak gainditzen) eta 5 luzeran (1960ko 7,40tik 1963ko 7,77ra). Pista estalian bere errekorrak 8 izan ziren (4 luzeran 1966an 7,45etik 7,52ra eta 4 hirukoitzean 1967an 15,73tik 16,47ra, Madrilgo Europako Txapelketetan brontzezko domina irabaziz). 100 metrokoan euskal errekorra hautsi zuen 1961ean, 10.6rekin —1967ra arte iraun zuen—. 1965ean Espainiako txapeldunorde geratu zen, 5.811 punturekin (Martinez de Osaba bizkaitarrak irabazi zion 70 punturekin). Bere lehen parte-hartze olinpikoan (Erroma, 1960), 18 urterekin, 7,04 jauzi egin zuen luzeran eta 14,93 jauzi hirukoitzean, eta ezin izan zuen kalifikaziotik pasatu, baina bigarrenean (Tokio, 1964) bikain aritu zen, luzeran 6. postua lortuz 7,34rekin (aurreko postu olinpikorik onena Mirandarena zen: 8.a izan zen 3000 metro oztopoetan, Londresen 1948an), baina hirukoitzean (15,41) kalifikazioan geratu zen, azkenik hirugarrenean (Mexiko 1968), 16,20 jauzi egin ondoren, finalean parte hartu ahal izan zuen, eta 12.a izan zen 15,75ekin. Helsinki 1971 izan zen bere posturik onena aire libreko Europako Txapelketetan (6. postua kalifikazioan 16,41rekin haizeak lagunduta, baina 10. postua baino ez finalean 15,81ekin). Iberoamerikako II. Atletismo Jokoetan (Madril 1962, 7,52 eta 15,07) eta Mediterraneoko IV. Jokoetan (Napoli 1963, 7,48 eta 15,65) garaile izan zen bere bi probetan, baina V. Jokoetan (Tunisia 1967) hiruko jaurtiketetan baino ez zuen parte hartu, eta berriz ere urrezko domina irabazi zuen (16,23). Universiadan (edo Unibertsitateko Munduko Jokoetan) Porto Alegre 1963koa izan zen bere sailkapenik onena, 3. postuan 15,89rekin, eta bere markarik onena Turin 1970ekoan lortu zuen 16,35ekin (6. geratu zen).

1972an utzi zuen lehia. Data horretatik aurrera bere bizitzak aldaketa handia eman zuen, Teologia ikasi zuen eta 1980ko abuztuaren 15ean Opus Deiko apaiz ordenatu zuten. 1960an, 1961ean, 1962an, 1963an, 1964an, 1965ean eta 1968an bere espezialitateko Gipuzkoako Kirolari Onena izendatu zuten.

José Mª GARCÍA MARTÍNEZ DE MURGUÍA (2007)