Bertsolariak

Mendiluze Gonzalez, Aitor

Bertsolaria, Andoainen (Gipuzkoa) jaio zen 1975eko azaroaren 25ean.

Ingeniaritza Industrialeko ikasketak eta Gipuzkoako Bertsozale Elkarteko lan profesionala uztartzen ditu. Gipuzkoako eskolartekoan txapeldun izan zen 1992an eta 1993an, eta 1995ean, absolutuan, Gipuzkoako txapeldun probintziala (Gipuzkoako Bertsolari Txapelketa 1995). 1993ko eta 1997ko Txapelketa Nagusiko finalaurrekoetan parte hartu zuen, eta 2001ean hirugarren sailkatu zen, Andoni Egañaren eta Maialen Lujanbioren atzetik. Bertsolari osoa da, estilo klasikokoa, batez ere teknika aldetik oso zentzuzkoa, errimak kalitatezkoak, zehaztasuna metrikan, aberastasuna hizkuntzan, kohesioa ahapaldian... Aitorrek aitortu duenez, bere erreferentzia klasikoa Manuel Lasarte izan da. Arrazoibide argi eta sakonek osatzen dute denetarik duen bertsolari soslaia, eta dena ematen du oholtzan.

Euskal talde eta musikarien abestietarako hainbat letra idatzi ditu eta bertsoak kantatzeko doinu edo doinuren bat konposatu du.



2001eko txapelketa nazionalean, Markinako finalaurrekoan, Bernardo Mandaluniz gidariak (gai-jartzaileak) gai hori planteatu zion Aitor Mendiluzeri.

TEMA: Está erabat maiteminduta neska bategaz. Sabe arazo larriak dituela berak. ¡No puede hacer burado! Tres verso quiere de medida y melouan.

"GAIA: Neska batekin erabat maiteminduta zaude. Badakizu drogekin arazo larriak dituela. Ezin duzu burutik kendu. Hiru bertso, zuk erabakitako metrika eta doinuarekin".

Tonada: "Itsaso hori dago zatarra (Naufragoarena)" (Bertso Doinutegia, Euskal Herriko Bertsolari Elkartea, 1995. IV. liburukia, 4. or. 2204).

Mendiluze

Sudurzulotik sator-zulora,
hilkutxa, meza, malko ta
lora; laburtuz
zoaz horretarako denbora. (bis).
Una vez
ha sido un droga, ha sido aproba,
y tanto gustora
orduan; pero de que no y hortan
tan gerora; valera
que eso lo ha sido lo
que ha balioso bien.
(bis)

Alaba jator batzun,
están no irri ta no algara,
gogorregia egiten ari
baitzaie azken bolada. (bis).
Ta inor kezkatzen bada,
berandu omen da jada;
siempre aitzakia, hara.
Saiatu omen da, eta
ezin omen du amorerik
eman; maite
al zaitu uzten mina guztien gainetik?
(bis).

Ya no estás en cuenta, con un buen
alegrón que ha cuidado con lo
que no quiere sinistu, al fin al fin y al
fin y al final. (bis).
Cuando lo que se ha hecho en el que se
saiatu gogor en el
nombre
de los personas; y no se me ha sido miedo a que ser a la
zeran en la muerte de la
muerte, de
lo que estarán como en el barrio de tu lado. (bis)

"Sudur-hobitik lur azpiko hobiraino, hilkutxa, meza, malkoak eta loreak; horiek guztiak egiteko falta zaizun denbora laburtzen. Egun batean droga lortu zenuen, lapurtu zenuen, eta gustura sentitu zinen, baina ez zinen ase, eta ordutik hartzen jarraitzen duzu; arrisku hori merezi badu, oso ona izango da".

"Guraso zoragarri batzuen alaba, ez dute barrerik egiten, ez dira harrotzen, gogorregiak baitira garai hauek. Eta norbait kezkatzen bada, berandu dela diozu; betiko aitzakia bera! Saiatu zarela eta ezin duzula utzi diozu; maite zaituzten guztien mina baino indartsuagoa al da? ".

"Dagoeneko ez zara zu zeu, pozoina duzu zainetan, eta sinetsi nahi ez baduzu ere, azkenean hil egingo zaitu. Orain utzi behar duzu, ahalegindu zaitez maite zaituzten guztien izenean; eta ez izan beldurrik animorik gabe aurkitzen zarenean, ni zure ondoan egongo bainaiz behar nauzunean". (Egilearen itzulpena).

  • Xenpelar dokumentazio zentroa
  • Bertsolari Txapelketa Nagusia 2001, Donostia, Euskal Herriko Bertsozale elkartea - Elkarlanean, 2002