Filosofoak

1. Savater, Fernando

Filosofo, narratzaile eta saiogile gipuzkoarra, 1947an Donostian jaioa. Madrilgo Unibertsitatean Filosofia eta Letretan doktorea, hiri horretako Unibertsitate Autonomoko irakaslea izan zen, arrazoi politikoengatik baztertua denboraldi batez eta 1977an berriz onartua. Euskal Herriko Unibertsitateko Etikako katedradun kontratatua, unibertsitate hori sortu zenetik (Gipuzkoako campusa). Mexikoko, Venezuelako, Danimarkako eta beste hainbat unibertsitatetako irakasle gonbidatua da. Espainiako hainbat egunkari eta aldizkaritan kolaboratu ohi du, artikulu kritikoak, oso hurbilak eta, gehienetan, polemikoak eginez, eta trebetasun dialektiko handia garatzen du. Zenbaiten ustez, trebetasun hori arinkeria hutsa da.

Nolanahi ere den, gure donostiarrak, probokazioaren poderioz, distiraz beterik, hatza jartzen du gure garaiko gairik gordeenen zaurian, hala nola norbanakoen eskubideak edozein zeinuren totalitarismoaren aurrean, droga guztien legalizazioa, suizidiorako eskubidea, giza plazererako eskubidea, baita animalien sufrimenduaren kontura ere (haien antantropoiatismoa). Idazle emankorra. Bere tituluen artean, honako hauek aipa ditzakegu:

  • Nihilismoa eta ekintza (1970)
  • Jainkoena eta Munduarena (1975)
  • Idatzi politeistak (1975)
  • Zentzuzko apostatak (1976)
  • Filosofia iraultzaren irrika gisa (1976)
  • Anarkiarako (1977)
  • La piedad apasionada (1977)
  • Nietzsche eta bere lana (1978)
  • Isabel Villar en el jardín de la madre (1978)
  • Panfleto contra el todo (1978)
  • Criaturas del aire (1979)
  • Estatua eta bere izakiak (1979)
  • Ciorani buruzko saiakera (1980)
  • Caronte Aguarda (eleberria, 1981)
  • Juliano en Eleusis (1981)
  • Sofistaren apologia (1981)
  • Etikarako gonbita (1982: Saiakera Anagrama Saria)
  • Jainkoez eta munduaz (1982)
  • Hondar osoak (1982)
  • Heroiaren zeregina (1983: Saiakera Sari Nazionala)
  • Berreskuratutako haurtzaroa (1983)
  • Joben egunkaria (eleberria, 1983)
  • Bizitzeari buruz (1983)
  • Filosofia ezabatua (1984)
  • Contra las Patrias (1984)
  • Zaldien jokoa (1984)
  • Antimilitarismoaren arrazoiak eta beste arrazoi batzuk (1984)
  • El dialecto de la vida (1985)
  • Kixote ahazteko argibideak (1985)
  • Schopenhauer: Egoismoaren abolizioa (1986)
  • Pasio-pasioak (1986)
  • Barkatu ortodoxoak (1986)
  • Egia esan (1987)
  • Zoriontasunaren edukia (1987)
  • El último desembarco (antzerkia, 1987an estreinatua)
  • Donostia (1987)
  • Filosofia eta sexualitatea (1988)
  • Etika norberaren maitasun gisa (1988)
  • Catón, un republicano contra César (antzerkia, 1989an estreinatua).

    Hauek dira bere azken tituluak: La escuela de Platón, Etica para Amador, Humanismo inpenitente, Política para Amador, Sin consignaciones eta El jardín de las dudas eleberria. Beste egile batzuekin Teoria eta torturaren presentzia, Altxa begiak eta Heterodoxiak eta kontrakultura argitaratu ditu. Donostian eman duen irakaskuntzan euskal ezker independentistak gogor kritikatu duen Bakearen eta Indarkeriarik Ezaren aldeko Mugimendua inspiratu du, bere gerrikotasun berezitik. Claves de Razón Práctica aldizkariaren sortzailea da, Javier Praderarekin batera.